De positieve resultaten met betrekking tot de primaire en belangrijkste secundaire uitkomsten van de CARD-studie zijn eerder gepubliceerd.1 Nu zijn ook de resultaten bekend van diverse andere uitkomstmaten met betrekking tot pijn, symptomatic skeletal events en patient reported outcomes. Dr. Karim Fizazi (Parijs, Frankrijk) presenteerde deze tijdens het Genitourinary Cancers Symposium van de American Society of Clinical Oncology (ASCO-GU).2
In de open-label, gerandomiseerde fase 3-CARD-studie werden 255 patiënten met gemetastaseerd, castratieresistent prostaatcarcinoom (mCRPC) die eerder behandeld waren met docetaxel en daarna binnen twaalf maanden progressie vertoonden op abirateron of enzalutamide, 1:1 gerandomiseerd naar een behandeling met een tweede taxaan, cabazitaxel of een tweede androgeenreceptor (AR)-remmer (abirateron of enzalutamide, afhankelijk van welke ze eerst hadden ontvangen). De resultaten van deze studie waren positief. Een behandeling met cabazitaxel leidde tot een significant betere radiografische progressievrije overleving (rPFS) en algehele overleving (OS).1 In de opzet van de studie zijn ook enkele uitkomstmaten wat betreft kwaliteit van leven meegenomen. Karim Fizazi presenteerde deze tijdens de ASCO-GU en besprak de pijnrespons, tijd tot progressie van pijn, tijd tot het optreden van symptomatic skeletal events (SSE’s) en patient reported outcomes gemeten met de Functional Assessment of Cancer Therapy voor prostaatkanker (FACT-P).
Pijnrespons
De pijnrespons was gedefinieerd als een afname van 30% of meer in de Brief Pain Inventory - Short Form (BPI-SF)-intensiteitsscore voor pijn. De resultaten lieten zien dat 45% (n=50) van de mannen in de cabazitaxelarm een pijnrespons had, ten opzichte van 19,3% (n=21) van de patiënten die behandeld werden met abirateron of enzalutamide (p<0,0001). De kans om geen progressie van pijn te hebben na twaalf maanden was 66,2% met cabazitaxel en 45,3% met abirateron of enzalutamide (HR 0,55; 95% BI 0,32-0,97; p=0,0348). Ook was de tijd tot eerste SSE langer met cabazitaxel ten opzichte van abirateron of enzalutamide (mediane tijd tot eerste SSE niet behaald versus 16,7 maanden, HR 0,59; 95% BI 0,35-1,01; p=0,05).
FACT-P
De kwaliteit van leven is gemeten met behulp van de FACT-P. Een verbetering van de totale FACT-P-score ten opzichte van baseline werd gerapporteerd bij 25% (n=27) van de patiënten die behandeld werden met cabazitaxel en bij 22,8% (n=26) van de patiënten die behandeld werden met abirateron of enzalutamide. Een achteruitgang in FACT-P-scores ten opzichte van baseline werd gerapporteerd bij 22,2% versus 24,6% van de patiënten behandeld met cabazitaxel versus abirateron of enzalutamide. De mediane tijd tot achteruitgang was 14,8 maanden voor cabazitaxel versus 8,9 maanden voor abirateron of enzalutamide (HR 0,72; 95% BI 0,44-1,20; p=0,2072).
Fizazi concludeerde dat een behandeling met cabazitaxel niet alleen een betere rPFS en OS liet zien ten opzichte van abirateron of enzalutamide, maar dat een behandeling met cabazitaxel tevens leidde tot verbeteringen in pijnrespons, tijd tot progressie van pijn, tijd tot eerste SSE en kwaliteit van leven ten opzichte van de AR-remmers. “Deze gegevens ondersteunen het gebruik van cabazitaxel als standaardbehandeling bij patiënten die eerder behandeld zijn met docetaxel en die binnen twaalf maanden progressie hebben op abirateron of enzalutamide”, aldus Fizazi.
Referenties
1. De Wit R, et al. N Engl J Med 2019;381:2506-18.
2. Fizazi K, et al. ASCO-GU 2020; abstr 16.
Drs. Bianca Hagenaars, wetenschapsjournalist
Oncologie Up-to-date 2020 vol 11 nummer 2
DEEL DIT ARTIKEL:
