Toediening van trastuzumab deruxtecan (T-DXd) in combinatie met de PD-1-remmer nivolumab geeft antitumoractiviteit bij gemetastaseerde borstkanker met HER2-expressie. Deze activiteit was in lijn met de resultaten van eerdere studies naar T-DXd. Het veiligheidsprofiel was acceptabel. Of toevoeging van immunotherapie aan T-DXd borstkankerpatiënten extra voordeel biedt, is op dit moment nog onduidelijk. De tussentijdse resultaten uit deze studie werden gepresenteerd door dr. Erika Hamilton (Nashville, Verenigde Staten) op het San Antonio Breast Cancer Symposium 2020.1
Het antilichaam-geneesmiddelconjugaat trastuzumab deruxtecan(T-DXd) is recentelijk door de FDA goedgekeurd voor de behandeling van volwassenen met HER2-positieve (HER2+), niet-operabele of gemetastaseerde borstkanker die twee of meer op anti-HER2-gebaseerde behandelingen hebben ondergaan of - volgens de Japanse registratie - eerder chemotherapie kregen en niet reageerden op standaardbehandeling. In preklinische modellen toonde T-DXd in combinatie met een anti-PD-1-antilichaam een grotere effectiviteit dan beide middelen afzonderlijk. Om deze bevindingen klinisch te evalueren, voerden Erika Hamilton en collega’s een fase-1b, open-label, multicenter, tweedelige studie uit naar T-DXd in combinatie met nivolumab bij patiënten met HER2+, gemetastaseerde borstkanker of gevorderd urotheelcarcinoom.
Voor deze studie werden 52 patiënten ouder dan achttien jaar met gemetastaseerde borstkanker geïncludeerd. In deel 1 van de studie - dosisescalatiestudie - kregen vier patiënten intraveneus T-DXd 3,2 mg/kg, drie patiënten kregen 5,4 mg/kg om de aanbevolen expansiedosis te bepalen. In deel 2 van de studie kregen 45 patiënten met HER2+, gemetastaseerde borstkanker of een lage HER2-expressie, die progressie vertoonden na eerdere behandeling, de aanbevolen expansiedosis T-DXd van 5,4 mg/kg en nivolumab 360 mg. De mediane follow-up was respectievelijk 7,0 en 6,9 maanden.
Bij patiënten behandeld met de aanbevolen expansiedosis bedroeg het onafhankelijk beoordeelde objectieve responspercentage (ORR) 59,4% (19/32, 18 partiële respons; PR) en in het HER2-lage cohort was de ORR 37,5% (6/16; allen PR). De disease controle rate was respectievelijk 90,6% en 75,0% in de HER2+ en HER2-lage cohorten. De mediane responsduur werd in beide cohorten niet bereikt; de mediane progressievrije overleving was 8,6 maanden in het HER2+ cohort en 6,3 maanden in het HER2-lage cohort.
Bijwerkingen van graad 3 of hoger traden op bij 43,8% van de patiënten behandeld met de aanbevolen expansiedosis (n=48; 18,8% was gerelateerd aan T-DXd, 18,8% aan nivolumab). Anemie (16,7%) en toename van transaminasewaarden (6,3%) kwamen het meest voor. Misselijkheid (54,2%), vermoeidheid (45,8%) en alopecia (41,7%) waren de meest voorkomende bijwerkingen, ongeacht de graad.
Volgens de auteurs blijkt uit deze studie dat bij patiënten met gemetastaseerde, HER2+ borstkanker T-DXd + nivolumab antitumoractiviteit geeft die in lijn is met de resultaten van eerdere studies naar T-DXd. Het veiligheidsprofiel bleek acceptabel te zijn. Of toevoeging van immunotherapie aan T-DXd patiënten extra voordeel zal bieden ten opzichte van monotherapie met T-DXd is nog onduidelijk. Langere follow-up en aanvullende onderzoeken zijn nodig om hierover uitsluitsel te geven.
Referentie
1. Hamilton E, et al. SABCS 2020; abstr PD3-07.
Drs. Marc de Leeuw, wetenschapsjournalist
DEEL DIT ARTIKEL:
