Bij zowel volwassenen als kinderen met kanker als gevolg van genfusie in NTRK bleek de TRK-remmer larotrectinib een snelle en aanhoudende verbetering van de kwaliteit van leven te geven. Dit presenteerde prof. dr. Shivaani Kummar (Stanford, Verenigde Staten) op ASCO20 Virtual.1
Larotrectinib is een zeer selectieve TRK-remmer, die ontwikkeld is voor patiënten met een kankersoort als gevolg van NTRK-genfusie. Larotrectinib heeft in eerdere studies al laten zien een hoog objectief responspercentage (79%) te geven, langdurige ziektecontrole, en een gunstig veiligheidsprofiel te hebben bij zowel volwassenen als kinderen. De effecten van larotrectinib op de kwaliteit van leven waren nog niet bekend.
Shivaani Kummar onderzocht hierom de data van twee gerandomiseerde trials met larotrectinib bij NTRK-genfusiekanker, die gebruik hadden gemaakt van de gevalideerde EORTC QLQ-C30- en PedsQL-vragenlijsten voor respectievelijk volwassenen en kinderen. Beide vragenlijsten voor kwaliteit van leven lopen van 0-100, waarbij een hogere score correspondeert met een betere kwaliteit van leven.
De vragenlijsten waren ingevuld door 126 patiënten met kanker ten gevolge van NTRK-genfusie (74 volwassenen, 24 kinderen ³2 jaar, en 28 kinderen <2 jaar), die larotrectinib in studieverband hadden gebruikt. De scores werden uitgezet tegen de minimale klinisch relevante verandering die op voorhand gevalideerd was voor beide tests (EORTC QLQ-C30 ³10 punten, PedsQL ³4,5 punten verschil).
Van de volwassenen met een al normale of bovennormale kwaliteit van leven behield 98% deze score na behandeling met larotrectinib, en bij 9% van de patiënten met een lager dan normale kwaliteit van leven verbeterde de score naar normale/bovennormale waarden na de behandeling met larotrectinib. Eenzelfde patroon werd gezien bij kinderen ³2 jaar, al verbeterde bij zelfs 33% van hen een lager dan normale kwaliteit van leven naar een normale/bovennormale kwaliteit van leven. Van de volwassenen had 59% een kwaliteit-van-levenscore die even hoog was of hoger dan het minimaal relevante verschil na behandeling met larotrectinib. Bij kinderen bedroegen deze percentages 79% (³2 jaar) en 57% (<2 jaar).
De verbetering in kwaliteit van leven trad al snel op, namelijk binnen twee maanden na start van larotrectinib, bij 69% van de volwassenen, 75% van de kinderen ³2 jaar en bij 61% van de kinderen <2 jaar. De mediane verbetering van de kwaliteit van leven hield twaalf maanden aan bij volwassenen, maar was niet meetbaar bij kinderen.
De onderzoekers concluderen dat het merendeel van volwassenen en kinderen met een kanker als gevolg van genfusie in NTRK, een snelle en langdurige verbetering van de kwaliteit van leven heeft na behandeling met larotrectinib. De verbetering in kwaliteit van leven ging gelijk op met de klinische voordelen van larotrectinib die al eerder werden beschreven.
Referentie
1. Kummar S, et al. J Clin Oncol 2020;38(suppl): abstr 3614.
Dr. Judith Cohen, wetenschapsjournalist
Congres Up-to-date 2020 vol 5 nummer 2
DEEL DIT ARTIKEL:
Commentaar prof. dr. Carla van Herpen, internist-oncoloog, Radboudumc, Nijmegen
De larotrectinibdata die op de ASCO20 Virtual gepresenteerd zijn, bevestigen wat we al weten: als er sprake is van een NTRK-genfusie in een tumor, dan is de kans op respons met larotrectinib groot. Andere voordelen met larotrectinib zijn dat bijwerkingen over het algemeen (zeer) mild van aard zijn, en dat de medicatie oraal gegeven wordt.1
We vinden dat larotrectinib een middel is dat ook in Nederland voorgeschreven moet kunnen worden aan patiënten met een tumor met een NTRK-fusiegen. Larotrectinib is al goedgekeurd voor gebruik door zowel de FDA als de EMA, maar de commissie BOM kan larotrectinib niet beoordelen, omdat er slechts fase 1- en 2-onderzoek beschikbaar is. Daarom hebben internist-oncologen (zowel van volwassenen-, kinder- als longoncologie) en diagnostici (pathologen, moleculaire biologen en tumorgenetici) de handen ineengeslagen en op persoonlijke titel een consensusrapport opgesteld, getiteld ‘Consensus diagnose en behandeling van NTRK-genfusie solide tumoren’.2
Ons belangrijkste doel is dat patiënten toegang tot larotrectinib krijgen. Daar zitten nog wel haken en ogen aan. Zo is de financiering van de diagnostiek medebepalend of larotrectinib daadwerkelijk beschikbaar gesteld kan worden. Om NTRK-genfusie aan te tonen, zou je bij alle patiënten met een recidiverende of refractaire solide tumor een immunohistochemische test moeten verrichten, en dan bij een positieve uitkomst dit moeten bevestigen met een RNA-gebaseerde paneltest. We hebben het dan over ongeveer 25.000 immunohistochemische tests en 1.000 RNA-paneltests per jaar, wat overeenkomt met een investering van ongeveer 3,1-3,5 miljoen euro per jaar. Dit wordt momenteel niet vergoed door de zorgverzekeraars.
Als we naar de toekomst kijken, weten we dat er inmiddels ook al tweedegeneratie-TRK-remmers in ontwikkeling zijn, voor patiënten die resistentie ontwikkelen tegen larotrectinib of andere eerstelijns-TRK-remmers. Vooruitlopend op registratie van deze middelen, moet er nu dus al over innovatie in diagnostiek nagedacht worden om deze resistentie aan te tonen (middels een DNA-test). Aangezien dit weer met meer kosten gepaard gaat, moet de zorg omtrent deze specifieke groep patiënten zeer zorgvuldig en efficiënt ingericht worden.
Terugkijkend naar de nieuwe data die op de ASCO20 Virtual gepresenteerd werden, denk ik dat we het volgende kunnen concluderen: larotrectinib laat een hoge respons zien bij patiënten met een tumor met een NTRK-fusiegen en dit effect is tumoragnostisch. We moeten een plan maken hoe we in Nederland de diagnostiek gaan doen. Patiënten met een NTRK-fusiegen zouden voor een behandeling met larotrectinib in aanmerking moeten kunnen komen als ze de standaardbehandelingen voor hun tumor hebben gehad of een komende behandeling als niet/minder verdraagbaar wordt beschouwd door de behandelaar. Omdat de uitkomstdata nog beperkt zijn en er nog ontwikkelingen in de diagnostiek nodig zijn, zouden alle patiënten geregistreerd moeten worden. Wellicht zou dit in een soort DRUP-achtige constructie kunnen, als daar dan ook de resultaten van diagnostiek een plaats in kunnen krijgen.
Referenties
1. Drilon AE, et al. J Clin Oncol 2020;38(suppl): abstr 3610.
2. Consensus diagnose en behandeling van NTRK-genfusie gerelateerde solide tumoren. Beschikbaar via https://www.global-expertsfoundation.com/
Congres Up-to-date 2020 vol 5 nummer 2