Verschillende nieuwe langetermijnresultaten over de behandeling van niercelcarcinoom werden tijdens het ASCO-congres voor het voetlicht gebracht. Daarbij ging het om zowel immunotherapie als de multikinaseremmer (MKI) cabozantinib.
Als eerste werden de resultaten bekendgemaakt over de langetermijnoverleving van patiënten met gevorderd niercelcarcinoom behandeld met nivolumab in fase 1- en 2-studies.1 Dr. David McDermott (Beth Israel Deaconess Medical Center, Boston, Verenigde Staten) presenteerde de resultaten van een groep patiënten die inmiddels meer dan vier jaar is gevolgd. Alle deelnemers aan de studies hadden eerdere behandelingen ondergaan, maar de patiënten in de fase 1-studie waren uitgebreider behandeld, toonde McDermott.
“Na een follow-up van 50,5 maanden in fase 1-studie en 49,2 maanden in de fase 2-studie werd een mediane algemene overleving (OS) gezien van respectievelijk 22,4 en 23,4 maanden. Ongeveer een derde van de deelnemers aan de beide studies was vier jaar na de start van de behandeling nog in leven, en bij de fase 1-studie was na vijf jaar nog 34% in leven”, vertelde McDermott.
De resultaten tonen verder dat nivolumab een effect had bij alle subgroepen. McDermott: “Overleving op de lange termijn werd gezien bij zowel patiënten met een goede performancestatus als degenen met een beperktere performancestatus en bij zowel patiënten met complete of partiële respons als degenen met stabiele of progressieve ziekte.” Interessant was verder dat bij de patiënten die langdurig overleefden, de meerderheid als beste respons ‘stabiele ziekte’ of ‘progressieve ziekte’ had. Van de 48 patiënten die vier jaar overleefden, hadden vijftien verder geen behandeling nodig, vertelde McDermott.
Daarnaast liet de onderzoeker zien dat het objectieve responspercentage in de fase 2-studie 21,6% was, met een mediane tijd tot respons van 2,8 maanden. “Bij de meeste patiënten was de respons duurzaam, met een mediane duur van 23 maanden. Verder was bij een deel van de patiënten de respons duurzaam ondanks het stoppen met de behandeling”, aldus McDermott. Verder onderzoek zou zich volgens hem moeten richten op het identificeren van factoren die gerelateerd zijn aan een lange overleving na behandeling met PD-1-blokkade.
Overleving bij cabozantinib
De uiteindelijke resultaten van de METEOR-studie met cabozantinib werden gepresenteerd door dr. Toni Choueiri (Dana-Farber/Brigham and Women’s Cancer Center, Boston, Verenigde Staten).2 Eerdere resultaten van deze studie, waarin de nieuwe remmer van VEGF, MET en AXL werd vergeleken met everolimus bij patiënten met gevorderd niercelcarcinoom, werden vorig jaar gepubliceerd in The New England Journal of Medicine.3 Hierin werd een significante verbetering van de mediane progressievrije overleving (PFS) gerapporteerd (7,4 maanden met cabozantinib versus 3,8 maanden met everolimus), de primaire uitkomstmaat van de studie. De mediane OS was ten tijde van deze interimanalyse wel beter, maar het verschil was niet significant.
Choueiri presenteerde in Chicago de uiteindelijke mediane OS-resultaten die onlangs zijn gepubliceerd in de The Lancet Oncology.4
Voor de METEOR-studie werden 658 patiënten met gevorderd niercelcarcinoom en progressie binnen zes maanden na een eerdere VEGF-gerichte therapie, gerandomiseerd en behandeld met cabozantinib of everolimus. Choueiri toonde ten eerste dat de mediane PFS tijdens de nieuwe analyse niet veranderd was ten opzichte van de eerder gemelde resultaten, met 7,4 versus 3,9 maanden (HR 0,51; p<0,0001). Dit ging gepaard met een objectiefresponspercentage van 17% in de cabozantinib- en van 3% in de everolimusgroep. Verder was de mediane OS in deze nieuwe data nu wel significant verschillend tussen de onderzoeksgroepen. De mediane overleving in de cabozantinibgroep was 21,4 ten opzichte van 16,5 maanden in de everolimusgroep (HR 0,67; p=0,0003). Het overlevingsvoordeel werd verder gezien in alle onderzochte subgroepen.
Behandeling met cabozantinib verbetert zowel de progressievrije als de algemene overleving bij eerder behandelde patiënten met gevorderd niercelcarcinoom, concludeerde Choueiri. “Het medicijn is een nieuwe standaardbehandeling voor patiënten met gevorderd niercelcarcinoom die eerder zijn behandeld met angiogeneseremmers.”
Referenties
1. McDermott DF, et al. J Clin Oncol 2016;34 (suppl): abstr 4507.
2. Choueiri TK, et al. J Clin Oncol 2016;34 (suppl): abstr 4506.
3. Choueiri TK, et al. N Engl J Med 2015;373:1814-23.
4. Choueiri TK, et al. Lancet Oncol 2016;17:917-27.
Drs. Twan van Venrooij, wetenschapsjournalist
Oncologie Up-to-date 2016 vol 7 nummer 4
DEEL DIT ARTIKEL:
