Uit een gepoolde analyse van de DESTINY-Breast01, -02 en -03 blijkt dat een behandeling met trastuzumab deruxtecan robuuste intracraniële responsen geeft bij zowel patiënten met behandelde, stabiele hersenmetastasen als patiënten met actieve hersenmetastasen. Dr. Sara Hurvitz (Seattle, Verenigde Staten) presenteerde deze resultaten tijdens het ESMO Congress 2023. “Bij patiënten met hersenmetastasen werd ook een numeriek langere progressievrije overleving gezien in de arm met trastuzumab deruxtecan ten opzichte van de vergelijkende arm.”
Trastuzumab deruxtecan (T-DXd) is goedgekeurd voor de behandeling van patiënten met HER2+, gevorderd mammacarcinoom, zei Sara Hurvitz. “Maar de werkzaamheid van T-DXd bij patiënten met hersenmetastasen is nog niet volledig vastgesteld.” In een verkennende gepoolde analyse van de DESTINY-Breast01, -02 en -03 is de werkzaamheid van T-DXd geëvalueerd bij patiënten met gevorderd mammacarcinoom en hersenmetastasen op baseline.1 In de eenarmige fase 2-DESTINY-Breast01-studie waren patiënten met hersenmetastasen toegestaan als deze asymptomatisch waren en eerder behandeld met lokale therapie.2 In de gerandomiseerde fase 3-studies DESTINY-Breast02 en DESTINY-Breast03 waren initieel ook patiënten met onbehandelde asymptomatische hersenmetastasen toegestaan, maar na aanpassingen van het protocol werden alleen nog patiënten met behandelde asymptomatische hersenmetastasen geïncludeerd.3,4 “De populaties van deze twee laatste studies bestonden dus uit een mix van patiënten met behandelde/stabiele hersenmetastasen en patiënten met onbehandelde/actieve hersenmetastasen.”
30% onbehandelde/actieve hersenmetastasen
De T-DXd-pool voor deze verkennende analyse omvatte alle patiënten die in de drie DESTINY-Breast-studies behandeld waren met T-DXd (in totaal 851 patiënten, inclusief 148 patiënten met hersenmetastasen).1 De pool voor de vergelijkende arm bestond uit alle patiënten uit de controlearmen van de DESTINY-Breast02- en -03 (in totaal 465 patiënten, inclusief 83 patiënten met hersenmetastasen). De uitkomstmaten waren het objectieve intracraniële-responspercentage (IC-ORR), de duur van de intracraniële respons (IC-DoR), overleving zonder progressie in het centraal zenuwstelsel (CNS-PFS), en veiligheid en verdraagbaarheid. In zowel de T-DXd-pool als de vergelijkende pool had ongeveer 30% van de patiënten met hersenmetastasen op baseline onbehandelde/actieve hersenmetastasen.
Respons bij 45%
Ongeveer 45% van de patiënten met hersenmetastasen die behandeld waren met T-DXd had een objectieve intracraniële respons, waarbij ongeveer 16% een complete respons behaalde. Deze resultaten waren vergelijkbaar tussen de groep patiënten met behandelde/stabiele hersenmetastasen en de groep met onbehandelde/actieve hersenmetastasen. In de vergelijkende pool was de IC-ORR 27,6% bij patiënten met behandelde/stabiele hersenmetastasen en 12% bij patiënten met onbehandelde/actieve hersenmetastasen. In de T-DXd-pool was de mediane IC-DoR 12,3 maanden bij patiënten met behandelde/stabiele hersenmetastasen en 17,5 maanden bij patiënten met onbehandelde/actieve hersenmetastasen. Daarnaast werd bij de groep patiënten met behandelde/stabiele hersenmetastasen een trend naar een betere mediane CNS-PFS gezien in de T-DXd-pool versus de vergelijkende pool (12,3 versus 8,7 maanden). “Bij de patiënten met onbehandelde/actieve hersenmetastasen viel met name de slechte CNS-PFS op in de vergelijkende arm (mediaan 18,5 versus 4,0 maanden)”, zei Hurvitz.
Het veiligheidsprofiel van T-DXd voor patiënten met hersenmetastasen was over het algemeen aanvaardbaar en hanteerbaar, en vergelijkbaar met het veiligheidsprofiel van de gehele patiëntenpopulatie, liet zij verder zien. Hurvitz concludeerde: “T-DXd is een werkzame behandeloptie voor patiënten met HER2+ gemetastaseerd mammacarcinoom met behandelde/stabiele en onbehandelde/actieve hersenmetastasen.”
Referenties
1. Hurvitz S, et al. Ann Oncol 2023;34(Suppl 2): abstr 377O.
2. Modi S, et al. N Engl J Med 2020;382:610-21.
3. André F, et al. Lancet 2023;401:1773-85.
4. Cortes J, et al. N Engl J Med 2022;386:1143-54.
Drs. Bianca Hagenaars, wetenschapsjournalist
Congres Up-to-date 2023 vol 8 nummer 3
DEEL DIT ARTIKEL:
Commentaar dr. Marleen Kok, internist-oncoloog, Antoni van Leeuwenhoek, Amsterdam
Het ESMO Congress 2023 bracht op het gebied van borstkanker veel nieuwe ontwikkelingen en langetermijnupdates. Als eerste werd een vijfjaarsupdate van de monarchE-studie gepresenteerd naar een adjuvante behandeling met abemaciclib plus endocriene therapie bij patiënten met hoog-risico, HR+/HER2- vroege borstkanker.1 We wisten al van eerdere analyses dat de studie positief was, met een significant betere ziektevrije overleving (DFS) met een behandeling met abemaciclib. De hazard ratio (HR) lag tussen 0,6 en 0,7. Maar met de onlangs aangepaste PASKWIL-criteria is voor een voorlopige goedkeuring op basis van DFS of eventvrije overleving (EFS) een HR van 0,6 of lager vereist. Dus we waren erg benieuwd naar de geüpdatete analyse die in Madrid gepresenteerd werd. Ging de studie nu wel aan de Nederlandse criteria voldoen? Helaas was dat niet het geval. De langere follow-up (mediaan 54 maanden) laat vergelijkbare positieve resultaten zien als de eerdere analyse, maar met een HR van 0,68. Voor de Nederlandse praktijk gaan deze resultaten dus geen verschil maken. Uiteindelijk hopen we dat er ook een winst in algehele overleving (OS) aangetoond gaat worden, maar die resultaten moeten we nog afwachten.
Ook van de KEYNOTE-522-studie werd een vijfjaarsupdate gepresenteerd.2 In deze studie ontvingen patiënten met vroeg-stadium triple-negatieve borstkanker (TNBC) een neoadjuvante behandeling met pembrolizumab plus chemotherapie gevolgd door adjuvant pembrolizumab. De resultaten (met een mediane follow-up van 63,1 maanden) lieten een significant betere EFS zien met het regime met pembrolizumab, maar weer met een HR tussen 0,6 en 0,7 (HR 0,63). Er lag een positief advies van de commissie BOM voor deze behandeling, maar er wordt nu gediscussieerd over de vraag of deze behandeling goedkeuring gaat krijgen. Voor de OS-resultaten moeten we ook bij deze studie nog geduld hebben.
In de CheckMate 7FL-studie is een neoadjuvante behandeling met nivolumab plus chemotherapie onderzocht bij patiënten met hoog-risico, ER+/HER2- primaire borstkanker, een studie waar we in Nederland ook aan meegedaan hebben.3 Deze studie heeft een aantal uitdagingen gekend, zoals COVID-19, maar er werd ook in andere studies gezien dat er ernstige leverfunctiestoornissen kunnen optreden als PD-1-remmers gecombineerd worden met CDK4/6-remmers. Naar aanleiding daarvan is het studieprotocol van de CheckMate 7FL aangepast. De EFS kwam als coprimaire uitkomstmaat te vervallen, waardoor het percentage pathologisch complete respons (pCR) de enige primaire uitkomstmaat werd. De resultaten lieten zien dat het toevoegen van nivolumab aan chemotherapie een hogere kans geeft op een pCR. In de PD-L1-positieve groep was de pCR met 44% ongekend hoog voor ER+ borstkanker. Dit zijn interessante data, maar de vraag blijft wel of dit zich uiteindelijk vertaalt naar een winst in EFS. Vanwege de complicaties rond deze studie verwacht ik niet dat deze behandeling een indicatie zal krijgen.
Naast het nieuws over CDK4/6-remmers en immunotherapie werden er tijdens het ESMO-congres ook veel studies met antilichaam-geneesmiddelconjugaten (ADC’s) gepresenteerd. Eén daarvan was de DESTINY-Breast04-studie naar trastuzumab deruxtecan (T-DXd) bij patiënten met HER2low, gemetastaseerde borstkanker.4 HER2low is een relatief nieuwe entiteit, een subgroep van patiënten met iets van HER2-expressie die daardoor mogelijk baat hebben bij T-DXd. De resultaten die hier gepresenteerd werden lieten een mooie OS-winst zien van zes maanden met T-DXd versus chemotherapie.
Een gepoolde analyse van de DESTINY-Breast01-, -02 en -03 liet daarnaast zien dat T-DXd ook lijkt te werken bij patiënten met hersenmetastasen. In de dagelijkse praktijk komen hersenmetastasen veel voor bij patiënten met HER2+, gemetastaseerde borstkanker. In deze analyse zijn alle patiënten met hersenmetastasen op baseline gepoold. Het algehele responspercentage met T-DXd bij patiënten met hersenmetastasen was 45%, en 16% van de patiënten had een complete respons van de hersenmetastasen. Dat hebben we nog niet eerder zo gezien. In het Antoni van Leeuwenhoek gaat er een studie lopen met T-DXd als eerstelijnsbehandeling bij patiënten met oligometastasen.
In de cohortstudie BEGONIA is het ADC datopotamab deruxtecan (Dato-DXd) onderzocht in combinatie met durvalumab bij patiënten met gemetastaseerd TNBC. Deze combinatie liet een responspercentage zien van 79%. De progressievrije overleving (PFS) was vijftien maanden. Dat is erg indrukwekkend en interessant voor patiënten met TNBC. Er loopt inmiddels al een fase 3-studie met deze combinatie.
Tot slot werd er een grote fase 3-studie met Dato-DXd versus chemotherapie gepresenteerd bij patiënten met gemetastaseerde, HR+/HER2- borstkanker, na progressie op hormoontherapie en twee lijnen chemotherapie. Veel patiënten in de controlearm ontvingen een behandeling met eribuline, een middel dat we in Nederland niet veel geven en een bescheiden OS-winst geeft. Naar aanleiding van de eerdere data met Dato-DXd hadden we hoge verwachtingen van deze studie, maar ik vond de resultaten tegenvallen. De studie zelf was positief, maar de winst in mediane PFS was maar twee maanden. Dit is echt onvoldoende voor deze groep patiënten en ik denk dan ook niet dat we dit in de Nederlandse praktijk moeten toepassen. Wat betreft het veiligheidsprofiel is stomatitis de belangrijkste bijwerking van Dato-DXd. Dit kan de kwaliteit van leven echt negatief beïnvloeden. Mogelijk dat T-DXd geschikter is voor de HR+-populatie dan Dato-DXd.
Referenties
1. Harbeck N, et al. Ann Oncol 2023;34(Suppl 2): abstr LBA17.
2. Schmid P, et al. Ann Oncol 2023;34(Suppl 2): abstr LBA18.
3. Loi S, et al. Ann Oncol 2023;34(Suppl 2): abstr LBA20.
4. Modi S, et al. Ann Oncol 2023;34(Suppl 2): abstr 376O.
5. Hurvitz S, et al. Ann Oncol 2023;34(Suppl 2): abstr 377O.
6. Schmid P, et al. Ann Oncol 2023;34(Suppl 2): abstr 379MO.
7. Bardia A, et al. Ann Oncol 2023;34(Suppl 2): abstr LBA11.
In een podcast bespreken prof. dr. ir. Koos van der Hoeven en dr. Marleen Kok naast bovenstaande studies ook de KEYNOTE-756 naar neoadjuvante immunotherapie met pembrolizumab plus chemotherapie. Deze podcast is te beluisteren op oncologie.nu/podcasts