Een behandeling met Lutetium-177-PSMA-617 (177Lu-PSMA-617) verlengt de radiografische progressievrije overleving significant ten opzichte van androgeenreceptorpathway-inhibitoren bij taxaan-naïeve patiënten met gemetastaseerd castratieresistent prostaatcarcinoom. Dit blijkt uit een geüpdatete analyse van de PSMAfore-studie. “177Lu-PSMA-617 heeft daarbij een gunstig veiligheidsprofiel”, zei dr. Oliver Sartor (Rochester, Verenigde Staten), die deze resultaten tijdens het derde Presidential Symposium van het ESMO Congress 2023 presenteerde.
177Lu-PSMA-617 bestaat uit de bètastraler 177Lu en PSMA-617, een ligand die kan binden aan het prostaatspecifiek membraanantigeen (PSMA) op het oppervlak van tumorcellen, legde Oliver Sartor uit. “Na het binden van PSMA-617 wordt het complex geïnternaliseerd en treedt DNA-schade op door de bètastraling van 177Lu.”
In de PSMAfore-studie is een behandeling met 177Lu-PSMA-617 onderzocht versus androgeenreceptorpathway-inhibotoren (ARPI).1 Patiënten met taxaan-naïef gemetastaseerd castratieresistent prostaatcarcinoom (mCRPC), minstens één PSMA-positieve laesie en progressie op één eerdere ARPI kwamen in aanmerking voor deze studie. Patiënten werden gerandomiseerd naar de 177Lu-PSMA-617-groep (n=234) of de ARPI-changegroep (abirateron of enzalutamide, n=234). De primaire uitkomstmaat was de radiografische progressievrije overleving (rPFS). Voor patiënten in de ARPI-changegroep was cross-over toegestaan in het geval van radiografische progressie. “Omdat we verwachtten dat een groot deel van de patiënten van de ARPI-changegroep over zou stappen naar een behandeling met 177Lu-PSMA-617, hebben we een vooraf gespecificeerde analyse voor algehele overleving (OS) uitgevoerd aangepast aan deze cross-over. Dit was een belangrijke secundaire uitkomstmaat.”
21,1% complete responsen
Na een mediane follow-up van 7,3 maanden liet de primaire analyse een afname in het risico op radiografische progressie zien van 59% met 177Lu-PSMA-617 versus ARPI-change. Dit werd bevestigd met de tweede interimanalyse die Sartor presenteerde (geüpdatete HR 0,43; 95% BI 0,33-0,54).1
“De mediane rPFS was 12,02 maanden met 177Lu-PSMA-617 en 5,59 maanden met ARPI-change.” Het objectieve responspercentage was 50,7% in de 177Lu-PSMA-617-groep en 14,9% in de ARPI-changegroep. De duur van de respons was respectievelijk 13,63 en 10,05 maanden. “Interessant was het percentage complete responsen: 21,1% met 177Lu-PSMA-617 en 2,7% met ARPI-change.”
Een bevestigde afname van 50% of meer in PSA-waarden ten opzichte van baseline werd gerapporteerd bij 57,6% in de 177Lu-PSMA-617-groep en 20,4% van de patiënten in de ARPI-changegroep. De tijd tot skeletale events was eveneens beter met 177Lu-PSMA-617 (HR 0,35) en ook de Functional Assessment of Cancer Therapy-Prostate (FACT-P)-score en Brief Pain Inventory-Short Form (BPI-SF) waren in het voordeel van de behandeling met 177Lu-PSMA-617 (met HR’s van respectievelijk 0,59 en 0,69).
84,2% cross-over
Ten tijde van deze tweede interimanalyse was uiteindelijk 84,2% van de patiënten in de ARPI-changegroep overgestapt naar de 177Lu-PSMA-617-groep. De OS-analyse aangepast aan deze cross-over liet (na een mediane follow-up van ongeveer dertien maanden in beide studiearmen) een mediane OS van ongeveer negentien maanden zien, zowel met 177Lu-PSMA-617 als met ARPI-change (HR 0,80; 95% BI 0,48-1,33).
“Het was verder interessant te zien dat minder patiënten in de 177Lu-PSMA-617-groep bijwerkingen van graad 3 of 4 rapporteerden (33,9%) dan in de ARPI-changegroep (43,1%). Ook het aantal ernstige bijwerkingen lag lager met 177Lu-PSMA-617 (respectievelijk 20,3 versus 28,0%). Veelvoorkomende bijwerkingen (alle graden) van de behandeling met 177Lu-PSMA-617 waren droge mond, asthenie en misselijkheid.
“De primaire uitkomstmaat van de PSMAfore-studie is duidelijk behaald, met een gunstig bijwerkingenprofiel voor 177Lu-PSMA-617,” concludeerde Sartor.
Referentie
1. Sartor O, et al. Ann Oncol 2023;34(Suppl 2): abstr LBA13.
Drs. Bianca Hagenaars, wetenschapsjournalist
Congres Up-to-date 2023 vol 8 nummer 3