Met nu 10,2 maanden follow-up liet de DESTINY-Gastric02-studie een objectief responspercentage van 41,8% zien en een mediane algehele overleving van 12,1 maanden bij Westerse patiënten met HER2-positief, niet-resectabel/gemetastaseerd carcinoom van de maag of gastro-oesofageale overgang. Dr. Geoffrey Ku (New York, Verenigde Staten) presenteerde deze geüpdatete resultaten tijdens het ESMO Congress 2022. Hij liet daarnaast zien dat de behandeling met trastuzumab deruxtecan geen achteruitgang van de kwaliteit van leven tot gevolg had.
De belangrijkste onderzoeksvraag van de nog lopende fase 2-DESTINY-Gastric02-studie betrof de werkzaamheid van trastuzumab deruxtecan (T-DXd) als tweedelijnsbehandeling bij patiënten met HER2-positief, niet-resectabel/gemetastaseerd carcinoom van de maag of gastro-oesofageale overgang (GEJ). De patiënten hadden allen progressie op een eerstelijnsbehandeling met een trastuzumabbevattend regime. “Omdat we weten dat tot wel 30% van de HER2-positieve tumoren HER2-negatief kan worden bij progressie, was centraal bevestigde HER2-positieve ziekte op basis van een biopt na progressie een belangrijk inclusiecriterium”, zei Geoffrey Ku. De primaire uitkomstmaat van de studie was het bevestigde objectieve responspercentage (ORR). “De eerste resultaten van de DESTINY-Gastric02-studie (met een mediane follow-up van 5,9 maanden) werden gepresenteerd tijdens het ESMO Congress 2021 en lieten een ORR van 38% zien”, zei Ku.1 Hij presenteerde nu de resultaten na in totaal 10,2 maanden mediane follow-up.2
Mediane OS van 12,1 maanden
De bevestigde ORR van de huidige analyse was 41,8%, met een complete respons bij 5,1% van de patiënten. In totaal was bij 81% van de patiënten de ziekte onder controle. Ku: “De responsen hielden over het algemeen lang aan; de mediane duur van de respons was 8,1 maanden.” De mediane tijd tot respons was 1,4 maanden, de mediane algehele overleving (OS) 12,1 maanden en de progressievrije overleving 5,6 maanden.
In totaal rapporteerde 94,9% van de patiënten geneesmiddelgerelateerde toxiciteit. Bij 12,7% betrof dit ernstige toxiciteit en bij 17,7% was een dosisreductie noodzakelijk. De meest voorkomende bijwerkingen gerelateerd aan T-DXd waren misselijkheid, braken en vermoeidheid. Bij ongeveer 10% van de patiënten werd interstitiële longziekte (ILD)/pneumonitis gerapporteerd.
Patiëntgerapporteerde uitkomstmaten
“Voor het eerst zijn er voor deze studie ook patiëntgerapporteerde uitkomstmaten beschikbaar”, zei Ku. De resultaten hiervan lieten zien dat de kwaliteit van leven van patiënten behouden bleef, zonder duidelijke achteruitgang, tot en met de zevende cyclus van de behandeling.
Met een mediane follow-up van 10,2 maanden laat de DESTINY-Gastric02-studie een bevestigde ORR van bijna 42% zien en een mediane OS van 12,1 maanden bij Westerse patiënten met maag-/GEJ-carcinoom en progressie op een eerstelijnsbehandeling met een trastuzumabbevattend regime, concludeerde Ku. Samen met de patiëntgerapporteerde uitkomsten ondersteunen deze resultaten het gebruik van T-DXd bij deze patiëntenpopulatie.
Referenties
1. Van Cutsem E, et al. Ann Oncol 2021;32(suppl_5):S1283-1346.
2. Ku G, et al. Ann Oncol 2022;33(suppl_7):S555-S580.
Drs. Bianca Hagenaars, wetenschapsjournalist
Congres Up-to-date 2022 vol 7 nummer 3
DEEL DIT ARTIKEL:
Commentaar prof. dr. Hanneke van Laarhoven, internist-oncoloog, Amsterdam UMC
Tijdens het ESMO Congress 2022 werd een zeer mooie studie gepresenteerd naar de behandeling van patiënten met een intrahepatisch cholangiocarcinoom en fibroblast growth factor receptor (FGFR)2-fusies of -herschikkingen. Voor deze patiënten hebben we voor de tweedelijnsbehandeling reeds een aantal pan-FGFR-remmers beschikbaar, waarbij de objectieve responspercentages (ORR’s) tussen 20 en 40% liggen. In de gepresenteerde studie werden patiënten behandeld met RLY-4008, een selectieve FGFR2-remmer die enkel bindt aan de FGFR2-receptor en niet aan andere FGFR-receptoren.1 Het betrof een fase 1-studie, dus het aantal patiënten is nog beperkt, maar de resultaten waren indrukwekkend. Voor alle geteste doseringen was de ORR 63%, dat is al heel hoog. Maar de subgroep van patiënten die de aanbevolen dosis voor verder onderzoek ontving, liet een ORR van 88% zien met een percentage ziektecontrole van maar liefst 100%. Nogmaals: het betreft een vroege studie en het expansiecohort wordt nog verder uitgebreid en hopelijk gaat er ook een gerandomiseerde studie volgen. Ik denk dat dit een middel is waar we in de toekomst nog meer over gaan horen.
Op dit moment hebben we nog geen doelgerichte therapie in tweede behandellijn beschikbaar voor patiënten met niet-resectabel/gemetastaseerd carcinoom van de maag of gastro-oesofageale overgang die HER2 tot expressie brengen. De eerder gepubliceerde DESTINY-Gastric01-studie, waarin patiënten gerandomiseerd werden naar trastuzumab deruxtecan (T-DXd) als derdelijnsbehandeling of chemotherapie naar keuze van de onderzoeker, was duidelijk positief, maar dat betrof een Aziatische studie.2 Dit maakt het lastig de resultaten te vertalen naar onze Westerse populatie. Dat was een belangrijke reden om de DESTINY-Gastric02-studie te doen, een eenarmige studie naar T-DXd, overigens reeds als tweedelijnsbehandeling.3 Nu werden de geüpdatete resultaten wat betreft de ORR gepresenteerd; die was toegenomen van 38% naar 41,8%. Dat zijn al mooie data, maar belangrijker zijn de overlevingsdata. De mediane algehele overleving (OS) was lang: 12,1 maanden. De mediane progressievrije overleving (PFS) was 5,6 maanden. Ik hoop dus van harte dat T-DXd beschikbaar zal komen voor onze patiënten.
Tot slot werden de resultaten gepresenteerd van de NEOPAN-studie bij patiënten met niet-resectabel, lokaal gevorderd pancreascarcinoom.4 Deze patiënten behandelen we in Nederland - denk ik - bijna allemaal met FOLFIRINOX. Dat doen we op basis van extrapolatie van de resultaten in gemetastaseerde setting. In de academische NEOPAN-studie werden patiënten behandeld met FOLFIRINOX of gemcitabine. De resultaten onderschrijven ons behandelbeleid. De PFS (de primaire uitkomstmaat) was 9,7 maanden met FOLFIRINOX en 7,5 maanden met gemcitabine. Helaas vertaalde dit zich niet in een OS-voordeel.
Referenties
1. Hollebecque A, et al. Ann Oncol 2022;33(suppl_7):S808-S869.
2. Shitara K, et al. N Engl J Med 2020;382:2419-30.
3. Ku G, et al. Ann Oncol 2022;33(suppl_7):S555-S580.
4. Ducreux MP, et al. Ann Oncol 2022;33(suppl_7):S592-S598.
In een podcast met prof. dr. ir. Koos van der Hoeven bespreekt prof. dr. Hanneke van Laarhoven naast bovenstaande studies ook een drietal studies bij het hepatocellulair carcinoom (de LEAP-002 naar lenvatinib plus pembrolizumab, een studie naar de combinatie van camrelizumab plus rivoceranib versus sorafenib en de RATIONALE-301 naar tislelizumab versus sorafenib). Daarnaast gaan zij kort in op de Moonlight-studie naar chemotherapie plus nivolumab en ipilimumab versus inductiechemotherapie gevolgd door nivolumab en ipilimumab bij het gemetastaseerd adenocarcinoom van de maag of de gastro-oesofageale overgang. Deze podcast is te beluisteren op oncologie.nu/podcasts.