Tijdens het ESMO Congress 2022 presenteerden dr. Marina Garassino (Chicago, Verenigde Staten) en prof. dr. Silvia Novello (Turijn, Italië) de follow-upresultaten van de KEYNOTE-189- en KEYNOTE-407-studies. Deze resultaten bevestigden dat de toevoeging van pembrolizumab aan chemotherapie resulteert in een betere algehele en progressievrije overleving bij niet eerder behandelde patiënten met gemetastaseerd, niet-squameus, niet-kleincellig longcarcinoom, dan wel squameus niet-kleincellig longcarcinoom.
In de gerandomiseerde fase 3-KEYNOTE-189-studie onderzocht men de effectiviteit en veiligheid van pembrolizumab plus platinumbevattende chemotherapie en pemetrexed (n=410) versus placebo plus platinumbevattende chemotherapie en pemetrexed (n=206) bij niet eerder behandelde patiënten met gemetastaseerd, niet-squameus, niet-kleincellig longcarcinoom (NSCLC) zonder genetische afwijkingen in EGFR en ALK. Uit eerder gepubliceerde resultaten na een mediane follow-up van 31,0 maanden bleek dat de toevoeging van pembrolizumab aan chemotherapie was geassocieerd met een significant betere algehele overleving (OS) (HR 0,56; 95% BI 0,46-0,69) en progressievrije overleving (PFS) (HR 0,49; 95% BI 0,41-0,59).1 Daarnaast lieten eerder gepubliceerde resultaten van de gerandomiseerde fase 3-KEYNOTE-407 bij niet eerder behandelde patiënten met squameus NSCLC een betere OS en PFS zien met pembrolizumab plus chemotherapie (n=278) versus placebo plus chemotherapie (n=281) (respectievelijk HR 0,71; 95% BI 0,58-0,88 en HR 0,57; 95% BI 0,47-0,69).2 De huidige analyses betroffen de geüpdatete resultaten na een follow-up van vijf jaar.
KEYNOTE-189
Na een follow-up van vijf jaar was de toevoeging van pembrolizumab nog steeds geassocieerd met een betere OS. De vijfjaars-OS was 19,4% met pembrolizumab plus chemotherapie versus 11,3% met placebo plus chemotherapie (HR 0,60; 95% BI 0,50-0,72).3 Ook de PFS was significant beter met pembrolizumab, met een vijfaars-PFS van 7,5% versus 0,6% met placebo (HR 0,50; 95% BI 0,42-0,60). Het objectieve responspercentage (ORR) was 48,3% met pembrolizumab plus chemotherapie versus 19,9% met placebo plus chemotherapie. Van de 57 patiënten die alle 35 cycli van pembrolizumab hadden afgerond, was de ORR 86% en de OS drie jaar na behandeling 71,9%.
Marina Garassino: “De meerwaarde van pembrolizumab was onafhankelijk van de PD-L1-expressie. Ook in de populatie met een tumor PD-L1-expressie <1% werden betere uitkomsten gezien bij de toevoeging van pembrolizumab. Bovendien bestond het voordeel met pembrolizumab ondanks dat 57% van de patiënten in de placeboarm overstapte naar behandeling met pembrolizumab.” Behandelingsgerelateerde bijwerkingen van graad 3 tot en met 5 werden gezien bij 52,3% van de patiënten in de pembrolizumabarm en bij 42,1% in de placeboarm. “De toxiciteit bij de subgroep patiënten die alle cycli van pembrolizumab hadden ondergaan was vergelijkbaar met die van de totale groep patiënten die pembrolizumab kreeg”, vertelde Garassino.
KEYNOTE-407
De follow-upresultaten van de KEYNOTE-407-studie laten zien dat de verbetering in OS en PFS bij de toevoeging van pembrolizumab stand houdt en onafhankelijk is van de PD-L1-expressie in de tumor. Pembrolizumab plus chemotherapie versus placebo plus chemotherapie was geassocieerd met een vijfjaars-OS van 18,4% versus 9,7% (HR 0,71; 95% BI 0,59-0,85).4 De vijfjaars-PFS was 10,8% in de pembrolizumabarm en 3,5% in de placeboarm (HR 0,62; 95% BI 0,52-0,74). De ORR was respectievelijk 62,2% versus 38,8%. De ORR van alle patiënten die de behandeling met pembrolizumab hadden afgerond (n=55) was 90,9% en de OS drie jaar na behandeling was 69,5%. Silvia Novello: “Ondanks een cross-overpercentage van 50,9% naar de behandeling met pembrolizumab, werd opnieuw een duidelijk voordeel gezien van de toevoeging van pembrolizumab aan chemotherapie. Deze langetermijnresultaten ondersteunen dat pembrolizumab plus chemotherapie een optie is voor de eerstelijnsbehandeling van patiënten met gemetastaseerd, squameus NSCLC.”
Referenties
1. Rodríguez-Abreu D, et al. Ann Oncol 2021;32:881-95.
2. Paz-Ares L, et al. J Thorac Oncol 2020;15:1657-69.
3. Garassino MC, et al. Ann Oncol 2022;33(suppl_7):S448-S554.
4. Novello S, et al. Ann Oncol 2022;33(suppl_7):S448-S554.
Carmen Paus, MSc, medical writer
DEEL DIT ARTIKEL:
