Translationeel onderzoek naar in-situmarkers in de BIONIKK-studie laat zien dat een behandeling met nivolumab plus ipilimumab bij niercelcarcinoompatiënten met tertiaire lymfoïde structuren en een hoge dichtheid aan Ki67+PD1+-cellen hogere responspercentages geeft. Ook hebben patiënten met deze markers een langere progressievrije overleving, zei Maxime Meylan (Parijs, Frankrijk) tijdens het ESMO Congress 2022.
Op basis van genexpressie kunnen vier moleculaire groepen van patiënten met gemetastaseerd heldercellig niercelcarcinoom (RCC) onderscheiden worden: ccrcc1 t/m ccrcc4.1 In de biomarkergedreven, hypothesegenererende fase 2-BIONIKK-studie werden patiënten met gemetastaseerd heldercellig RCC gerandomiseerd op basis van deze moleculaire groepen, zei Maxime Meylan. Patiënten met ccrcc1 en -4 werden behandeld met nivolumab (nivo) of nivo plus ipilimumab (ipi) en patiënten met ccrcc2 en -3 werden behandeld met nivo+ipi of een vascular endothelial growth factor receptor-tyrosinekinaseremmer.2 In een translationeel programma zijn mogelijke biomarkers voor werkzaamheid van nivo of nivo+ipi geïdentificeerd. De huidige analyse betrof de in-situmarkers tertiaire lymfoïde structuren (TLS’en) en Ki67+PD1+-cellen.3
Lymfocytophopingen
“TLS’en zijn lymfocytophopingen in tumoren”, legde Meylan uit, “en zijn representatief voor een georganiseerde lokale immuunrespons.” Bij 33% van de patiënten in de BIONIKK-studie werden meer dan twee TLS’en in de tumor gevonden. “Het hebben van meer dan twee TLS’en was geassocieerd met een hoger responspercentage in zowel de nivolumabarm (73% voor >2 TLS’en versus 15% voor ≤2 TLS; p=0,00195) als de nivo+ipi-arm (respectievelijk 69% versus 40%; p=0,0291). Het hebben van meer dan twee TLS’en was in de nivo-arm, maar niet in de nivo+ipi-arm, geassocieerd met een langere progressievrije overleving (PFS).
Samengestelde score
Een hoge dichtheid van Ki67+PD1+-cellen was in beide studiearmen niet geassocieerd met een hogere respons. “We zagen wel een langere PFS voor patiënten met een hoge dichtheid van deze cellen in de nivo+ipi-arm.” Meylan liet vervolgens zien dat TLS en Ki67+PD1+ ook gecombineerd kunnen worden. “Door het selecteren van patiënten met zowel meer dan twee TLS’en als een hoge dichtheid aan Ki67+PD1+-cellen kunnen we patiënten identificeren met een hoog responspercentage en een trend naar een langere PFS in de nivo+ipi-arm. Helaas waren er in de nivo-arm te weinig gevallen (n=4) om analyse mogelijk te maken.”
Meylan concludeerde dat het aantal TLS’en en de dichtheid van Ki67+PD1+-cellen de werkzaamheid van nivo en nivo+ipi kan voorspellen bij patiënten met gemetastaseerd heldercellig RCC. De samengestelde score maakt identificatie mogelijk van patiënten met betere uitkomsten op een behandeling met nivo+ipi. “Verdere validatie van deze markers is gaande”, besloot hij zijn presentatie.
Referenties
1. Beuselinck B, et al. Clin Cancer Res 2015;21:1329-39.
2. Vano Y-A, et al. Lancet Oncol 2022;23:612-24.
3. Meylan M, et al. Ann Oncol 2022;33(suppl_7):S660-S680.
Drs. Bianca Hagenaars, wetenschapsjournalist
DEEL DIT ARTIKEL:
