De selectie van PD-L1-positieve patiënten varieert afhankelijk van de gebruikte assay, blijkt uit een post-hocanalyse van de IMvigor130-studie bij patiënten met gemetastaseerd urotheelcarcinoom, waarvan dr. Enrique Grande Pulido (Madrid, Spanje) de resultaten presenteerde tijdens het ESMO Congress 2022. De SP142-assay kleurde voornamelijk dendritische cellen en had de beste prognostische en predictieve waarde.
Bij de evaluatie van de uitkomsten met checkpointremmers worden tot nu toe verschillende methoden gebruikt voor de bepaling van de PD-L1-expressie. “Door gebruik van verschillende antilichamen, protocollen en technologieën is er een brede spreiding in het aantal patiënten met gemetastaseerd urotheelcarcinoom (mUC) dat we PD-L1-positief noemen”, aldus Enrique Grande Pulido. In de IMvigor130-studie was een trend gerapporteerd van een betere algehele overleving (OS) met atezolizumabmonotherapie versus chemotherapie bij patiënten met mUC die hoge PD-L1-expressie hadden.1 In een post-hocanalyse van deze studie vergeleken hij en zijn collega’s twee verschillende assays (VENTANA SP142 en Dako 22C3) voor de definitie van PD-L1-positieve tumoren in relatie tot de OS.2
Selectie verschillende sets patiënten
De onderzoekers analyseerden gearchiveerd tumormateriaal van patiënten uit arm B (atezolizumabmonotherapie) en arm C (placebo + platinum + gemcitabine) van de IMvigor130-studie. De SP142-assay, die gebruikt werd in deze studie, gaat uit van het percentage PD-L1-positieve immuuncellen, met een afkapwaarde van 5%. De 22C3-assay gebruikt het percentage PD-L1-positieve tumorcellen en immuuncellen, met een combined positive score van 10 als afkapwaarde.
“Afhankelijk van de immuunhistochemie (IHC)-test die we gebruikten, selecteerden we verschillende sets van patiënten”, liet Grande Pulido zien. Met de 22C3-assay werd in arm B 35% en in arm C 33% van de patiënten aangemerkt als PD-L1-positief. Met de SP142-assay werd in beide armen 25% van de patiënten beschouwd als PD-L1-positief. Vooral dendritische cellen kleurden aan met de SP142-assay. “Preklinische studies laten zien dat dendritische cellen een belangrijke rol spelen bij antitumorimmuniteit”, aldus Grande Pulido.
Beter prognostisch en predictief vermogen
In de groep patiënten die behandeld waren met atezolizumabmonotherapie (arm B) was met SP142 een duidelijk verschil zichtbaar in de mediane OS van PD-L1-positieve versus PD-L1-negatieve patiënten (27,5 versus 13,1 maanden; HR 0,55). Bij gebruik van 22C3 was het verschil veel minder duidelijk (respectievelijk 15,6 versus 14,2 maanden: HR 0,83). “De uitslag van de SP142-assay leek een beter prognostisch vermogen te hebben”, aldus Grande Pulido. Hoge PD-L1-expressie in de SP142-test was ook een betere predictieve biomarker voor atezolizumabmonotherapie versus chemotherapie. “Door het verschil van 10% in de selectie van PD-L1-positieve patiënten werd de werkelijke predictie van de activiteit mogelijk vertroebeld.”
De langste OS was zichtbaar bij patiënten die PD-L1-positief waren volgens beide assays. Patiënten die PD-L1-positief kleurden met de 22C3-assay maar niet met de SP142-assay hadden de kortste OS. “Dit komt mogelijk door een verschil in de onderliggende biologie”, denkt Grande Pulido. “Deze bevindingen bevestigen preklinische data, en tonen het bijzondere belang van PD-L1-positieve dendritische cellen.”
Referenties
1. Galsky MD, et al. J Clin Oncol 2021;39(6_suppl):434-434.
2. Grande Pulido E, et al. Ann Oncol 2022;33(suppl_7):S785-S807.
Dr. Astrid Danen, wetenschapsjournalist
DEEL DIT ARTIKEL:
