Enzalutamide plus androgeendeprivatietherapie (ADT) laat een significant overlevingsvoordeel op lange termijn zien ten opzichte van placebo plus ADT bij mannen met gemetastaseerd, hormoongevoelig prostaatcarcinoom. Dr. Andrew Armstrong (Durham, Verenigde Staten) presenteerde tijdens het ESMO Congress 2021 de definitieve resultaten van de ARCHES-studie.
De primaire analyse van de ARCHES-studie, gepubliceerd in 2019, liet zien dat een behandeling met enzalutamide plus androgeendeprivatietherapie (ADT) het risico op radiografische ziekteprogressie significant verminderde ten opzichte van placebo plus ADT bij mannen met gemetastaseerd, hormoongevoelig prostaatcarcinoom (mHSPC).1 De data voor de algehele overleving (OS) waren op dat moment nog immatuur, met slechts 84 van de vooraf gespecificeerde 342 sterfgevallen.
Andrew Armstrong presenteerde tijdens het ESMO-congres de definitieve data voor de OS, evenals de resultaten voor tijd tot volgende antineoplastische therapie en een geüpdatete veiligheidsanalyse.2
Studie gedeblindeerd
In de ARCHES-studie werden 1.150 mannen met mHSPC 1:1 gerandomiseerd naar een behandeling met enzalutamide plus ADT versus placebo plus ADT. De definitieve analyse van de radiografische progressievrije overleving werd gedaan in oktober 2018 en de definitieve analyse van de OS in mei 2021.
Armstrong: “Echter, gebaseerd op het duidelijke voordeel met enzalutamide plus ADT dat gevonden werd tijdens de primaire analyse, werd de studie gedeblindeerd. Voor patiënten die nog geen ziekteprogressie hadden, was cross-over naar enzalutamide plus ADT mogelijk als onderdeel van een open-label extensie. Deze loopt nog steeds.” Na deblindering waren 184 patiënten van de placeboarm nog progressievrij en zijn overgestapt naar de behandeling met enzalutamide.
Significant betere OS
Ten tijde van de analyse in mei 2021 waren 356 sterfgevallen gerapporteerd (154 in de enzalutamidegroep en 202 in de placebogroep). De mediane follow-up was 44,6 maanden. Enzalutamide plus ADT verbeterde de OS significant met 34% versus placebo (HR 0,66; 95% BI 0,53-0,81; p<0,00001).
“Na 48 maanden was 71% van de mannen in de enzalutamidegroep nog in leven versus 57% in de placebogroep. Dit voordeel werd gezien ongeacht ziektevolume, eerdere lokale therapie, leeftijd, functionele status, Gleason-score, locatie van ziekte en PSA-waarde.” Ook de noodzaak voor een volgende antineoplastische therapie werd significant uitgesteld met enzalutamide plus ADT (HR 0,38; 95% BI 0,31-0,48).
Licht verhoogd risico
Amstrong besprak tevens de bijwerkingen op lange termijn. “Het is hierbij belangrijk te realiseren dat de mediane behandelduur 40,2 maanden was met enzalutamide plus ADT, 13,8 maanden met placebo plus ADT en ongeveer twee jaar voor de cross-overpatiënten.” De gerapporteerde bijwerkingen kwamen overeen met wat eerder gevonden werd in de primaire analyse. Hypertensie kwam ongeveer twee keer vaker voor met enzalutamide dan met placebo. Ook verslechtering van de cognitie en het geheugen kwamen vaker voor, veelal graad 1 en 2. “Het cardiovasculaire risico was over het algemeen laag met enzalutamide, maar wel licht verhoogd na deze langere follow-up, evenals het risico op vallen en fracturen”, zei Armstrong.
Deze finale analyse van de ARCHES-studie laat zien dat enzalutamide plus ADT een overlevingsvoordeel op lange termijn gaf voor mHSPC-patiënten. De behandeling met enzalutamide gaf tevens een significant uitstel van de noodzaak tot volgende antineoplastische therapie. Armstrong concludeerde: “Deze bevindingen zijn in overeenstemming met de primaire analyse van de ARCHES-studie en ondersteunen het voordeel van enzalutamide plus ADT bij patiënten met mHSPC.”
Referenties
1. Armstrong AJ, et al. J Clin Oncol 2019;37:2974-86.
2. Armstrong AJ, et al. ESMO 2021; abstr LBA25.
Drs. Bianca Hagenaars, wetenschapsjournalist
DEEL DIT ARTIKEL:
