Isatuximab met bortezomib, lenalidomide en dexamethason gevolgd door isatuximab, lenalidomide en dexamethason resulteerde in 40% reductie van het risico op overlijden of progressie bij nieuw-gediagnosticeerde patiënten met multipel myeloom die niet in aanmerking komen voor transplantatie. Dat blijkt uit de resultaten van de fase 3-IMROZ-studie, die dr. Thierry Facon (Lille en Parijs, Frankrijk) presenteerde tijdens het EHA2024 Hybrid Congress.
Triplet-therapieën, waaronder bortezomib, lenalidomide en dexamethason (VRd), zijn de standaardbehandeling geworden voor patiënten met nieuw-gediagnosticeerd multipel myeloom (NDMM). Patiënten die niet in aanmerking komen voor een stamceltransplantatie hebben echter nog steeds slechtere overlevingsuitkomsten dan patiënten die wel getransplanteerd kunnen worden. Toevoeging van een CD38-antilichaam aan triplet-therapie liet in fase 3-studies een verbetering van de uitkomsten zien bij patiënten met NDMM die in aanmerking komen voor transplantatie. De internationale IMROZ-studie was de eerste fase 3-studie waarin een anti-CD38-antilichaam, isatuximab, werd toegevoegd aan VRd bij patiënten met NDMM die niet in aanmerking komen voor transplantatie (TI).1
IMROZ-studie
In de IMROZ-studie werden 446 patiënten met TI-NDMM geïncludeerd van 80 jaar of jonger. De patiënten werden 3:2 gerandomiseerd tussen vier cycli isatuximab + VRd (Isa-VRd) gevolgd door Isa + lenalidomide en dexamethason (Isa-Rd) tot aan progressie, of vier cycli VRd gevolgd door Rd tot aan progressie. De primaire uitkomstmaat was de progressievrije overleving (PFS). Patiënten die progressie vertoonden onder Rd konden switchen naar Isa-Rd.
Primaire uitkomst bereikt
“De studie bereikte de primaire uitkomst van progressievrije overleving (PFS) bij een mediane follow-up van vijf jaar. De mediane PFS werd niet bereikt met Isa-VRd en was 54 maanden met VRd. Het vijfjaars-PFS-percentage was respectievelijk 63% en 45%. De hazard ratio was 0,596 (p=0,0005), wat staat voor een reductie van 40% van het risico op progressie of overlijden”, vertelde Thierry Facon. Dit PFS-voordeel werd gezien in de meeste subgroepen, waaronder moeilijk te behandelen groepen zoals patiënten ouder dan 70 jaar en patiënten met nierinsufficiëntie. Patiënten met een cytogenetisch hoog risico leken bij de huidige follow-up geen voordeel te hebben, maar de mediane PFS werd in deze subgroepen nog niet bereikt.
Diepe responsen
“Isa-VRd gevolgd door Isa-Rd resulteerde in diepe responsen”, aldus Facon. Een complete respons (CR) of beter werd bereikt bij 75% van de patiënten ten opzichte van 64% met VRd. Meetbare-restziekte (MRD)-negatieve CR werd gezien bij 55,5% in de Isa-VRd-arm versus 41% in de VRd-arm. “Aanhoudende MRD-negativiteit (10-5) gedurende meer dan twaalf maanden kwam bijna twee keer zoveel voor in de Isa-VRd-arm (47% versus 24%)”, benadrukte Facon. De data betreffende de algehele overleving zijn nog niet matuur, maar er was een trend zichtbaar ten voordele van Isa-VRd. De vijfjaarsoverleving was 72% met Isa-VRd en 66% met VRd (HR 0,776).
In de Isa-VRd-arm kwamen wat vaker bijwerkingen van graad 3 of hoger voor, inclusief meer bijwerkingen van graad 5 (11% versus 5,5%). Deze verschillen waren grotendeels toe te schrijven aan verschillen in blootstelling aan de behandeling. “Isa-VRd werd goed verdragen en het veiligheidsprofiel komt overeen met dat van de afzonderlijke middelen.”
“De verbeterde effectiviteit van Isa-VRd gevolgd door Isa-Rd maakt dit regime tot een nieuwe standaardoptie voor patiënten jonger dan 80 jaar met TI-NDMM”, aldus Facon. De studieresultaten werden recentelijk gepubliceerd in The New England Journal of Medicine.2
In een podcast bespreken dr. Jurjen Versluis en prof. dr. Sonja Zweegman interessante studies op het gebied van multipel myeloom (MM), gepresenteerd tijdens het EHA2024 Hybrid Congress. Op het gebied van nieuw-gediagnosticeerde MM bespreken zij naast de PERSEUS- en IMROZ-studie ook de BENEFIT- en CASSIOPEIA-studie. Voor refractair/gerecidiveerd MM gaan zij in op de DREAMM-7- en DREAMM-8-studie en staan ze kort stil bij het pro-con-debat over BCMA-therapieën bij MM-patiënten met een vroeg recidief. Tot slot bespreken zij nog de CARTITUDE-2-studie, waarvan de resultaten van cohort D werden gepresenteerd. Deze podcast is te beluisteren via oncologie.nu/podcasts
Referenties
1. Facon T, et al. HemaSphere 2024;8(S1): abstr S100.
2. Facon T, et al. N Engl J Med 2024 Jun 3. doi: 10.1056/NEJMoa2400712. Online ahead of print.
Dr. Astrid Danen, wetenschapsjournalist
Congres Up-to-date 2024 vol 9 nummer 2
DEEL DIT ARTIKEL:
