Wanneer patiënten met gemetastaseerd hormoongevoelig prostaatcarcinoom als eerstelijnsbehandeling hormoontherapie gecombineerd met docetaxel krijgen in plaats van alleen androgeendeprivatietherapie, verlengt dit de overleving met ruim dertien maanden. Deze indrukwekkende bevindingen werden gerapporteerd door onderzoekers van de CHAARTED-studie tijdens het jaarlijkse ASCO-congres in Chicago.
In de CHAARTED-studie (Chemohormonal Therapy versus Androgen Ablation Randomized Trial for Extensive Disease in Prostate Cancer) werd upfront chemotherapie in de vorm van docetaxel plus androgeendeprivatietherapie (ADT) vergeleken met alleen ADT. Nieuwe hormoonongevoelige tumorcellen zouden door toevoeging van docetaxel in een vroeg stadium bestreden kunnen worden. “Dat leidt er mogelijk toe dat patiënten langer in remissie blijven”, aldus Cristopher Sweeney (Dana-Farber Cancer Institute, Boston, Verenigde Staten), die de studie presenteerde. “Ten tweede kan het uitstellen van de chemotherapiebehandeling tot gevolg hebben dat patiënten onvoldoende fit zijn om de behandeling te ondergaan wanneer zij hiervoor in aanmerking komen.”
Om uit te zoeken of het toevoegen van docetaxel vanaf de start van de behandeling voordeel oplevert, startten Sweeney en collega’s van de Eastern Cooperative Study Group (ECOG) de CHAARTED-studie. Voor het onderzoek werden 790 mannen gerandomiseerd tussen een behandeling met enkel ADT (n=393) of met ADT plus maximaal zes cycli docetaxel (n=397).1
Na een mediane follow-up van 29 maanden waren 136 mannen overleden in de met ADT behandelde groep en 101 mannen in de groep behandeld met ADT plus docetaxel. De mediane overleving in de alleen ADT-groep was daarmee 44 maanden vergeleken met 57,6 maanden in de groep behandeld met ADT plus docetaxel. “Dit leverde een hazard ratio op van 0,61 met een p-waarde van 0,0003”, meldde Sweeney. Hij vertelde tevens dat een analyse van de doodsoorzaken duidelijk liet zien dat de verbeterde overleving te danken was aan minder sterfgevallen als gevolg van prostaatkanker (112 versus 84 sterfgevallen).
Uitgebreidheid uitzaaiingen
De groep patiënten waar de onderzoekers in het bijzonder naar keken waren de patiënten met zogenoemde high-volumeziekte (gekenmerkt door viscerale metastasen en/of vier of meer botmetastasen met ten minste één buiten het bekken en de wervelkolom; n=520). Analyse van de overleving van deze patiënten liet zien dat in deze groep de mediane overleving relatief sterk verbeterde; er was hier een verschil van zeventien maanden (32,2 versus 49,2 maanden; HR 0,60; p=0,0006; zie Figuur 1). “Zowel in de high- als in de low-volumegroep waren aanwijzingen te zien van een voordeel van het starten van de behandeling met ADT plus doctaxel”, vertelde Sweeney, “maar de follow-up in de low-volumegroep is echter nog te kort om er conclusies aan te kunnen verbinden.” Ook secundaire eindpunten, zoals de tijd tot progressie gemeten aan de hand van een PSA-stijging of de tijd tot het ontstaan van castratieresistent prostaatcarcinoom (20,7 versus 14,7 maanden) wezen op voordelige effecten van ADT plus docetaxel. “Zo was de tijd tot klinische progressie (symptomen of radiologische progressie) 32,7 versus 19,8 maanden”, vertelde Sweeney.
“Deze strategie is een geschikte behandeling voor mannen met gemetastaseerd prostaatcarcinoom die starten met ADT en die in aanmerking komen voor behandeling met docetaxel.”, concludeerde Sweeney. “Het voordeel bij patiënten met high-volumeziekte is zodanig duidelijk dat dit de extra lasten als gevolg van de toevoeging van docetaxel rechtvaardigt.”
Voor commentaar op deze studie door prof. dr. Ronald de Wit, medisch oncoloog, Erasmus MC, Rotterdam, klik hier.
Referentie
1. Sweeney C, et al. J Clin Oncol 2014;32 (suppl): abstr LBA2.
Drs. T. van Venrooij, wetenschapsjournalist
Oncologie Up-to-date 2013 vol 5 nummer 4
DEEL DIT ARTIKEL:
