Toevoeging van darolutamide aan androgeendeprivatietherapie biedt mannen met niet-gemetastaseerde, castratieresistente prostaatkanker een statistisch significant overlevingsvoordeel. Hiernaast vertraagde darolutamide het ontstaan van kankergerelateerde symptomen en de start van chemotherapie. Deze resultaten werden door prof. dr. Karim Fizazi (Parijs, Frankrijk) gepresenteerd op ASCO20 Virtual.1
Darolutamide (DARO) is een androgeenreceptorremmer met een onderscheidende moleculaire structuur. DARO is al geregistreerd in de Verenigde Staten voor gebruik bij mannen met niet-gemetastaseerde, castratieresistente prostaatkanker (nmCRPC) op basis van eerdere studieresultaten die een verbetering van de metastasevrije overleving lieten zien vergeleken met placebo. Op ASCO20 Virtual presenteerde Karim Fizazi een update van deze zogeheten ARAMIS-studie, wat betreft de veiligheidsdata en de effecten van DARO op de algehele overleving (OS).
ARAMIS
In de studie werden 1.509 patiënten met nmCRPC 2:1 gerandomiseerd naar DARO of placebo, als toevoeging op de androgeendeprivatietherapie (ADT). De laatste analyse werd uitgevoerd na 254 overlijdens (15,5% in de DARO-groep versus 19,1% in de placebogroep).
DARO gaf een 31% reductie van het risico op overlijden, hazard ratio (HR) 0,69 (95% BI 0,53-0,88; p=0,003). De OS bedroeg na drie jaar 83% in de DARO-groep en 77% in de placebogroep. Na deze drie jaar, bij het deblinderen van de studie, switchten nog eens 170 patiënten van placebo naar DARO. De follow-upgegevens tot aan zestig maanden na randomisatie laten in deze periode een nog groter voordeel zien van DARO versus placebo op de OS.
DARO verbeterde ook significant alle secundaire uitkomstmaten in de studie vergeleken met placebo, zoals tijd tot toename van pijnklachten (HR 0,65; 95% BI 0,53-0,79; p<0,001) en tijd tot eerst gegeven chemotherapie (HR 0,58; 95% BI 0,44-0,76; p<0,001).
De veiligheidsdata waren consistent met die gerapporteerd zijn in de eerdere studieanalyses, waarbij DARO-specifieke bijwerkingen zoals valneiging, hypertensie en effecten op het centraal zenuwstelsel niet vaker werden gezien met DARO dan in de placebogroep na correctie voor blootstelling aan behandeling.
De onderzoekers concluderen dat nu naast de voordelen op de metastasevrije overleving, de voordelen van DARO op algehele overleving en klinische symptomen evident zijn aangetoond. Het acceptabele veiligheidsprofiel van DARO bleef zelfs behouden bij de verlengde follow-upperiode tot aan zestig maanden na randomisatie. Fizazi gaf aan dat deze geüpdatete ARAMIS-resultaten stevige bewijslast vormen om vroegtijdig een behandeling met DARO te initiëren bij mannen met nmCRPC.
Referentie
1. Fizazi K, et al. J Clin Oncol 2020;38(suppl): abstr 5514.
Dr. Judith Cohen, wetenschapsjournalist
DEEL DIT ARTIKEL:
