Eerder bleek uit de ELEVATE-TN-studie dat acalabrutinib met of zonder obinutuzumab versus chloorambucil plus obinutuzumab geassocieerd was met een significant betere werkzaamheid. Tijdens de 65e ASH Annual Meeting bleek uit de presentatie van dr. Jeff Sharman (Eugene, Verenigde Staten) dat deze betere werkzaamheid ook na een follow-up van zes jaar nog aanwezig is. Daarnaast bleek uit een post-hocanalyse dat de werkzaamheid van combinatietherapie met acalabrutinib plus obinutuzumab vergeleken met acalabrutinibmonotherapie significant beter is.
Acalabrutinib is een tweede-generatie-BTK-remmer die op grond van de gerandomiseerde fase 3-ELEVATE-TN-studie geregistreerd werd als monotherapie of combinatietherapie met obinutuzumab bij patiënten met niet eerder behandelde chronische lymfatische leukemie (CLL). In deze ELEVATE-TN-studie wordt bij patiënten met CLL de werkzaamheid en toxiciteit onderzocht van eerstelijnsbehandeling met acalabrutinib met of zonder obinutuzumab versus chloorambucil plus obinutuzumab. De studie was niet ontworpen om acalabrutinibmonotherapie te vergelijken met acalabrutinib plus obinutuzumab. Verschillende publicaties van ELEVATE-TN lieten zien dat acalabrutinib met of zonder obinutuzumab een acceptabel toxiciteitsprofiel had en vergeleken met chloorambucil plus obinutuzumab geassocieerd was met een betere werkzaamheid.1,2 De huidige presentatie betreft de resultaten na een follow-up van zes jaar.
Duurzaam voordeel
Uit de huidige resultaten blijkt dat na 72 maanden de progressievrije overleving (PFS) in de acalabrutinibarm (n=179), acalabrutinib/obinutuzumabarm (n=179) en chloorambucil/obinutuzumabarm (n=177) respectievelijk 62, 78 en 17% was.3 De PFS was significant beter met beide acalabrutinibbevattende behandelingen dan met chloorambucil plus obinutuzumab (acalabrutinib: HR 0,24; 95% BI 0,17-0,32; p<0,0001; acalabrutinib/obinutuzumab: HR 0,14; 95% BI 0,10-0,20; p<0,0001). “Uit een post-hocanalyse bleek dat ook acalabrutinib plus obinutuzumab versus acalabrutinibmonotherapie geassocieerd was met een betere PFS (HR 0,58; 95% BI 0,39-0,86; p=0,0229). Daarnaast was de toevoeging van obinutuzumab aan acalabrutinib geassocieerd met een betere objectieve respons tijdens de eerste maanden en een betere complete respons (CR) in de periode daarna (p=0,022 voor beide uitkomstmaten)”, aldus Jeff Sharman. Verder was de PFS significant beter bij patiënten die met een acalabrutinibbevattende therapie een CR hadden dan bij patiënten die dit niet hadden (HR 0,23; 95% BI 0,12-0,42; p<0,0001).
De toxiciteitsprofielen van acalabrutinibmonotherapie en acalabrutinib in combinatie met obinutuzumab kwamen overeen met die geconstateerd tijdens de eerdere analyses.
Referenties
1. Sharman JP, et al. Lancet 2020;395:1278-91.
2. Sharman JP, et al. Leukemia 2022;36:1171-5.
3. Sharman JP, et al. ASH 2023; abstr 636.
Dr. Robbert van der Voort, medical writer
Congres Up-to-date 2024 vol 9 nummer 1
DEEL DIT ARTIKEL:
