Uit een biomarkeranalyse van de PSMAfore-studie blijkt dat de aanwezigheid van een grotere fractie circulerend tumor-DNA op baseline geassocieerd is met een kortere radiologische progressievrije overleving. Daarnaast zijn deleties in TP53 en 8q-en AR-amplificaties geassocieerd met een kortere radiologische progressievrije overleving. Deze resultaten werden tijdens de 2024 ASCO Annual Meeting gepresenteerd door prof. dr. Johann De Bono (Sutton, Verenigd Koninkrijk).
In de gerandomiseerde fase 3-PSMAfore-studie wordt de uitkomst onderzocht van 177Lu-PSMA-617 versus een nog niet eerder gegeven androgeenreceptorpathwayremmer (ARPI) bij taxaan-naïeve patiënten met gemetastaseerd, castratieresistent prostaatcarcinoom (mCRPC). Uit eerdere resultaten van deze studie bleek dat 177Lu-PSMA-617 vergeleken met een nieuwe ARPI geassocieerd was met een significant betere radiologische progressievrije overleving (rPFS), de primaire uitkomstmaat.1 De huidige verkennende analyse betreft de associatie tussen enerzijds de fractie circulerend tumor-DNA (ctDNA) en de gedetecteerde genetische afwijkingen en anderzijds verschillende uitkomstmaten, waaronder de rPFS.
ctDNA-fractie
Uit de bepaling van de ctDNA-fractie bleek dat in beide armen het aantal patiënten met een ctDNA-fractie lager dan 0,5% bijna verdubbelde door de behandeling.2 “Daarnaast was – onafhankelijk van de behandeling – het hebben van een ctDNA-fractie groter dan 0,5% vergeleken met een kleinere ctDNA-fractie op baseline geassocieerd met een kortere rPFS, met een mediane rPFS van respectievelijk 2,55 en 13,63 maanden. Het rPFS-voordeel van 177Lu-PSMA-617 versus ARPI-verandering was echter aanwezig bij zowel patiënten met een grote als een kleine ctDNA-fractie. Patiënten die respondeerden op 177Lu-PSMA-617 of ARPI-verandering hadden een kleinere ctDNA-fractie dan patiënten die niet respondeerden. Daarnaast bleek dat in beide studiearmen een vroege ctDNA-klaring geassocieerd was met een langere rPFS”, aldus Johann De Bono.
Genetische afwijkingen
Verder bleek uit een analyse van achttien genetische afwijkingen die voorkwamen bij meer dan 10% van de patiënten dat de aanwezigheid van 8q-amplificaties, AR-amplificaties en deleties in TP53 geassocieerd waren met een kortere rPFS. Bovendien waren deze genetische afwijkingen geassocieerd met een (deels) ontbrekende tumorrespons.
Referenties
1. Sartor O, et al. Ann Oncol 2023;34(suppl_2):S1324-5.
2. De Bono JS, et al. J Clin Oncol 2024;42(suppl_16): abstr 5008.
Dr. Robbert van der Voort, medical writer
DEEL DIT ARTIKEL:
