Bij nieuw-gediagnosticeerde patiënten met gevorderd ovariumcarcinoom zonder BRCA-mutatie resulteerde toevoeging van durvalumab en olaparib aan de standaardtherapie in een significante verbetering van de progressievrije overleving, blijkt uit de interimresultaten van de DUO-O-studie, die dr. Philipp Harter (Essen, Duitsland) presenteerde tijdens de 2023 ASCO Annual Meeting.
Onderhoudstherapie met olaparib, al dan niet in combinatie met bevacizumab, heeft de uitkomsten verbeterd bij patiënten met nieuw-gediagnosticeerd, gevorderd ovariumcarcinoom en een BRCA-mutatie of homologe-recombinatiedeficiëntie (HRD). Er blijft echter behoefte aan nieuwe behandelingen, met name voor de subgroep zonder BRCA-mutatie.
De combinatie van durvalumab met bevacizumab en olaparib vertoonde veelbelovende klinische activiteit bij patiënten met platinumsensitief recidief ovariumcarcinoom zonder BRCA-mutatie.1 In de fase 3-DUO-O-studie evalueerden de onderzoekers de toevoeging van durvalumab en olaparib aan de standaardtherapie bij patiënten met gevorderd, hooggradig, epitheliaal ovariumcarcinoom zonder BRCA-mutatie.2
Toevoeging durvalumab en olaparib
In deze internationale studie werden de patiënten (n=1.130) gerandomiseerd tussen drie armen. In alle armen kregen de patiënten de standaardtherapie (paclitaxel/carboplatine plus bevacizumab), gevolgd door onderhoudsbehandeling met bevacizumab. In arm 2 en 3 werd durvalumab toegevoegd aan zowel de upfront als onderhoudstherapie. In arm 3 werd daarnaast ook olaparib toegevoegd aan de onderhoudstherapie. In alle armen voltooide ongeveer 90% van de patiënten de chemotherapie en startte met de onderhoudstherapie. De mediane follow-up was 23 tot 25 maanden. Ongeveer 40% van de patiënten was HRD-positief.
Hoogst significant
De progressievrije overleving (PFS) in de HRD-positieve populatie in arm 1 (standaardtherapie) versus arm 3 (durvalumab + olaparib) was de primaire uitkomstmaat van de studie. “We zagen een verbetering van de mediane PFS van 23 maanden naar 37,3 maanden, wat met een hazard ratio van 0,49 hoogst significant was (p<0,0001)”, meldde Philipp Harter. Ook in de gehele intention-to-treat (ITT)-populatie was een significante verbetering van de mediane PFS zichtbaar bij toevoeging van durvalumab + olaparib: 19,3 versus 24,2 maanden in respectievelijk arm 1 en arm 3 (HR 0,63; p<0,0001). Toevoeging van alleen durvalumab (arm 2) verbeterde de mediane PFS niet significant (20,6 maanden in de ITT-populatie).
In de HRD-negatieve subgroep resulteerde toevoeging van durvalumab + olaparib in verbetering van de mediane PFS (17,4 versus 20,9 maanden in respectievelijk arm 1 en arm 3; HR 0,68), maar had toevoeging van alleen durvalumab geen significant effect. Harter: “Subgroepanalyse van de PFS in arm 3 versus arm 1 in de ITT-populatie laat een consistent voordeel zien in alle geanalyseerde subgroepen, waaronder timing en uitkomst van chirurgie, leeftijd, ECOG performance status, stadium bij diagnose, HRD-status en PD-L1-expressie.”
De bijwerkingen van de combinatie kwamen overeen met de eerder gerapporteerde bijwerkingen van de componenten. Zoals verwacht kwamen neutropenie en anemie vaker voor in arm 3, en hadden meer mensen last van misselijkheid. De ontwikkeling van myelodysplastisch syndroom of acute myeloïde leukemie kwam in alle armen zelden voor.
“DUO-O bereikte de primaire uitkomst bij de geplande PFS-interimanalyse, en toont een statistisch significante en klinisch relevante verbetering van de PFS met eerstelijns chemotherapie + bevacizumab + durvalumab gevolgd door onderhoudsbehandeling met bevacizumab + durvalumab + olaparib ten opzichte van de controle bij patiënten met gevorderd ovariumcarcinoom zonder BRCA-mutatie”, concludeerde Harter. De studie loopt nog en de finale PFS, algehele overleving en andere secundaire resultaten zullen te zijner tijd worden gepresenteerd.
Referenties
1. Banerjee S, et al. Ann Oncol 2022;33 (suppl_7): S235-S282.
2. Harter P, et al. J Clin Oncol 2023;41 (suppl 17): abstr LBA5506.
Dr. Astrid Danen, wetenschapsjournalist
Congres Up-to-date 2023 vol 8 nummer 2
DEEL DIT ARTIKEL:
Commentaar dr. Judith Kroep (internist-oncoloog, Leids Universitair Medisch Centrum, Leiden) en dr. Nelleke Ottevanger (internist-oncoloog, Radboudumc, Nijmegen)
Tijdens de 2023 ASCO Annual Meeting presenteerde prof. dr. Gabe Sonke (Antoni van Leeuwenhoek, Amsterdam) de definitieve resultaten van de OVHIPEC-1-studie met tien jaar follow-up.1 In deze studie is het toevoegen van hypertherme intraperitoneale chemotherapie (HIPEC) aan complete optimale intervaldebulking onderzocht bij stadium III-ovariumcarcinoom. De behandeling met HIPEC gaf een winst in recidiefvrije overleving van vier maanden ten opzichte van alleen complete optimale intervaldebulking. De winst in algehele overleving (OS) was bijna twaalf maanden (HR 0,70). We kijken daarom uit naar de resultaten van de nog lopende OVHIPEC-2-studie.
Een andere chirurgische studie naar de behandeling van het cervixcarcinoom die in Chicago gepresenteerd werd, was de SHAPE-studie.2 In deze non-inferioriteitsstudie werden patiënten met stadium IA2- of IB1-cervixcarcinoom met laesies kleiner dan 2 cm geïncludeerd en gerandomiseerd naar een simpele hysterectomie met verwijdering van de pelviene lymfeklieren of een radicale hysterectomie met verwijdering van de pelviene lymfeklieren. Deze studie was positief. Het verschil in het optreden van een recidief was minder dan de bovenste 95%-betrouwbaarheidsgrens van 4% die de onderzoekers vooraf vastgesteld hadden. De simpele hysterectomie gaf daarbij minder neveneffecten. Het zou erg mooi zijn als dit de standaardbehandeling wordt voor deze patiëntengroep.
We keken verder enorm uit naar de resultaten van de DUO-O-studie naar het toevoegen van durvalumab aan paclitaxel/carboplatine en bevacizumab, gevolgd door een onderhoudsbehandeling met durvalumab met of zonder olaparib bij patiënten met nieuw-gediagnosticeerd stadium III-IV ovariumcarcinoom.3 Nu betrof het de resultaten van de patiënten zonder BRCA-mutatie. De studie behaalde de primaire uitkomstmaat, waarbij een winst in progressievrije overleving (PFS) gezien werd van vijf maanden (HR 0,63). Een belangrijke kanttekening bij deze studie is het feit dat de controlearm niet de huidige standaard met een PARP-remmer kreeg. Dit maakt interpretatie van de studie moeilijk. De PFS-curves van de behandeling met durvalumab liepen dicht bij de curves van de behandeling met chemotherapie, wat de vraag oproept of de gevonden winst niet met name door de behandeling met olaparib gedreven werd. Maar de follow-up van de studie is nog erg kort. We zullen de overlevingswinst op lange termijn nog moeten afwachten. Tevens volgen nog resultaten van studies met wel een PARP-remmer in de controlearm.
Tot slot werd er een studie gepresenteerd naar het antilichaam-geneesmiddelconjugaat mirvetuximab soravtansine, gericht tegen de folaatreceptor, bij patiënten met platinumresistent gevorderd ovariumcarcinoom: de MIRASOL-studie.4 Om deel te kunnen nemen aan deze studie moest sprake zijn van een folaatreceptorexpressie van minstens 75%. Dit was uiteindelijk bij 30% van de gescreende patiënten het geval. Zij werden gerandomiseerd naar mirvetuximab soravtansine of chemotherapie naar keuze van de onderzoeker. Wat betreft de primaire uitkomstmaat, de PFS, werd slechts een heel klein verschil gezien tussen beide studiearmen (1,6 maanden in het voordeel van mirvetuximab soravtansine), maar met een HR van 0,65. De OS-winst was wel bijna vier maanden en dat is bijzonder, want we hebben niet eerder een OS-winst gezien bij patiënten met platinumresistent ovariumcarcinoom.
Referenties
1. Aronson L, et al. J Clin Oncol 2023;41 (suppl 16): abstr 5509.
2. Plante M, et al. J Clin Oncol 2023;41 (suppl 17): abstr LBA5511.
3. Harter P, et al. J Clin Oncol 2023;41 (suppl 17): abstr LBA5506.
4. Moore N, et al. J Clin Oncol 2023;41 (suppl 17): abstr LBA5507.
In een podcast bespreken dr. Judith Kroep en dr. Nelleke Ottevanger naast bovenstaande studies de CHIPOR-studie naar HIPEC bij gerecidiveerd platinumsensitief ovariumcarcinoom, de definitieve OS-data van de KEYNOTE-826-studie en de RUBY-studie met dorstalimab. Deze podcast is te beluisteren op oncologie.nu/podcasts