Uit eerdere analyses van de gerandomiseerde fase 3-KEYNOTE-426-studie bleek dat behandeling met pembrolizumab plus axitinib versus sunitinibmonotherapie geassocieerd was met een significant betere respons en progressievrije en algehele overleving bij patiënten met nieuw-gediagnosticeerd, gemetastaseerd niercelcarcinoom.1,2 Tijdens de 2021 ASCO Annual Meeting bevestigden geüpdatete resultaten, gepresenteerd door prof. dr. Brian Rini (Nashville, Verenigde Staten), deze positieve bevindingen na een mediane follow-up van 42,8 maanden.3
In de gerandomiseerde, open-label fase 3-KEYNOTE-426-studie wordt bij patiënten met nieuw-gediagnosticeerd, gemetastaseerd, heldercellig niercelcarcinoom (ccRCC) de uitkomst onderzocht van combinatiebehandeling met axitinib plus pembrolizumab versus sunitinib alleen. De coprimaire uitkomstmaten waren de progressievrije en algehele overleving (PFS en OS) in de intention-to-treat (ITT)-populatie. Na een mediane follow-up van 12,8 maanden bleek uit de eerste interimanalyse dat de combinatiebehandeling vergeleken met sunitinib geassocieerd was met een significant beter objectief responspercentage (ORR), PFS en OS.1 Vervolgens bevestigde een verkennende analyse met een mediane follow-up van 30,6 maanden deze resultaten.2 Tijdens de 2021 ASCO Annual Meeting presenteerde Brian Rini geüpdatete resultaten na een mediane en minimale follow-up van respectievelijk 42,8 en 35,6 maanden.3
Verbeterde werkzaamheid
De geüpdatete resultaten laten zien dat de combinatiebehandeling versus sunitinib nog steeds geassocieerd was met een significant betere OS.3 “In de ITT-populatie was de mediane OS 45,7 maanden in de combinatiearm (n=432) versus 40,1 maanden in de sunitinibarm (n=429; HR 0,73; 95% BI 0,60-0,88; p<0,001). In de studiearmen was de OS na 18, 30 en 36 maanden respectievelijk 81% versus 72%, 67% versus 59% en 63% versus 54%. Het OS-voordeel met de combinatiebehandeling werd gevonden bij patiënten met een hoog of intermediair IMDC-risico (HR 0,64), maar niet bij die met een laag risico (HR 1,17).
Verder was behandeling met axitinib plus pembrolizumab versus sunitinib geassocieerd met een significant betere PFS (HR 0,68; 95% BI 0,58-0,80; p<0,0001). De geüpdatete ORR in de ITT-populatie was 60,4% in de combinatiearm versus 39,6% in de sunitinibarm (p<0,0001)”, aldus Rini. Het PFS- en ORR-voordeel met de combinatiebehandeling werd gevonden bij zowel patiënten met een hoog/intermediair risico als patiënten met een laag risico.
Vergelijkbare toxiciteit
Over het algemeen waren de toxiciteitsprofielen van de combinatiebehandeling en sunitinibmonotherapie redelijk vergelijkbaar. Rini: “Behandelingsgerelateerde bijwerkingen van graad 3 of hoger kwamen voor bij 67,8% van de patiënten in de combinatiearm versus 63,8% in de sunitinibarm. De meeste bijwerkingen pasten bij de eerder geobserveerde toxiciteitsprofielen, met als uitzondering een hogere incidentie van proteïnurie in de combinatiearm (20%, elke graad). In de combinatiearm werd de behandeling gestopt bij 81,4% van de patiënten versus bij 90,6% in de sunitinibarm.”
Referenties
1. Rini BI, et al. N Engl J Med 2019;380:1116-27.
2. Powles T, et al. Lancet Oncol 2020;21:1563-73.
3. Rini BI, et al. J Clin Oncol 2021;39(suppl 15); abstr 4500.
Dr. Robbert van der Voort, medical writer
Congres Up-to-date 2021 vol 6 nummer 2
DEEL DIT ARTIKEL:
Commentaar prof. dr. John Haanen, internist-oncoloog, Antoni van Leeuwenhoek, Amsterdam
Op het gebied van de behandeling bij patiënten met nierkanker werden tijdens de 2021 ASCO Annual Meeting interessante resultaten van verschillende klinische studies gepresenteerd. Bijvoorbeeld van de gerandomiseerde fase 3-KEYNOTE-564-studie waarin de uitkomst wordt onderzocht van pembrolizumab versus placebo na nefrectomie bij patiënten met hoog-risico heldercellig niercelcarcinoom (ccRCC). Het betrof de eerste resultaten van deze studie met bijna 1.000 patiënten. Daaruit bleek dat pembrolizumab vergeleken met placebo geassocieerd was met een significant betere ziektevrije overleving (DFS; HR 0,68).1 De eenjaars-DFS was 86% in de pembrolizumabarm en 76% in de placeboarm. De resultaten wat betreft de algehele overleving (OS) waren nog immatuur.
Verder werden er geüpdatete resultaten gepresenteerd van de gerandomiseerde, open-label fase 3-KEYNOTE-426-studie waarin bij gevorderd ccRCC de werkzaamheid en veiligheid wordt onderzocht van eerstelijnsbehandeling met axitinib plus pembrolizumab versus sunitinib alleen. Uit de eerste interimanalyse bleek dat de combinatiebehandeling geassocieerd was met een significant betere progressievrije overleving (PFS) en OS en een significant hoger objectief responspercentage (ORR).2 Een verkennende analyse met een langere mediane follow-up (30,6 maanden) bevestigde deze resultaten.3Tijdens de 2021 ASCO Annual Meeting bleek uit de geüpdatete resultaten dat na een mediane follow-up van 42,8 maanden de ORR 57,5% in de combinatiearm was versus 48,5% in de sunitinibarm.4 Daarnaast was de combinatiebehandeling vergeleken met sunitinibmonotherapie opnieuw geassocieerd met een significant betere PFS en OS. Hierbij valt op dat de OS-curves van axitinib plus pembrolizumab en sunitinib nog geen plateau laten zien, wat bijvoorbeeld wel het geval was vanaf ongeveer drie jaar na de start met nivolumab plus ipilimumab versus sunitinib in de gerandomiseerde fase 3-CheckMate 214-studie.5 Wel lijkt de respons op axitinib plus pembrolizumab sneller op te treden dan op nivolumab plus ipilimumab. Hopelijk kunnen nieuw te identificeren biomarkers, naast patiënt- en tumorkenmerken, helpen bij het maken van een keuze uit deze twee combinatiebehandelingen. Verder valt op dat patiënten met een favourable risk weinig voordeel hebben van axitinib plus pembrolizumab. Voor deze populatie lijkt monotherapie met sunitinib of een andere tyrosinekinaseremmer dan ook nog steeds een goede optie..
Referenties
1. Choueiri T, et al. J Clin Oncol 2021;39(suppl 15); abstr LBA5.
2. Rini BI, et al. N Engl J Med 2019;380:1116-27.
3. Powles T, et al. Lancet Oncol 2020;21:1563-73.
4. Rini BI, et al. J Clin Oncol 2021;39(suppl 15); abstr 4500.
5. Motzer RJ, et al. Lancet Oncol 2019;20:1370-85.
Podcast
In een podcast met prof. dr. ir. Koos van der Hoeven bespreekt prof. dr. John Haanen naast bovenstaande studies ook nog andere bevindingen op het gebied van nier- en blaaskanker. Zo wordt onder andere gesproken over de eerstelijnsbehandeling met lenvatinib plus pembrolizumab, de huidige behandelopties in de tweede lijn bij nierkanker, de glutaminaseremmer telaglenastat en de plaats van waakzaam afwachten. Deze podcast is te beluisteren op oncologie.nu/podcasts