Immunotherapie met pembrolizumab na chirurgie verbetert de ziektevrije overleving van patiënten met heldercellig niercelcarcinoom (ccRCC) significant ten opzichte van placebo. “De KEYNOTE-564 is hiermee de eerste positieve fase 3-studie met een checkpointremmer in de adjuvante setting bij patiënten met volledig gereseceerd, hoog-risico ccRCC”, zei prof. dr. Toni Choueiri (Boston, Verenigde Staten) tijdens de 2021 ASCO Annual Meeting.1 Pembrolizumab zou volgens hem een nieuwe standaard in deze setting kunnen zijn.
Ongeveer de helft van de patiënten die resectie ondergaan voor locoregionaal niercelcarcinoom (RCC) wordt geconfronteerd met terugkeer van de ziekte, gaf Toni Choueiri aan tijdens zijn presentatie. “Er is nog geen algemene standaard adjuvante behandeling met een hoge mate van bewijs voor deze patiëntengroep”, zei hij. “Daarom is de KEYNOTE-564-studie opgezet.” Dit is een gerandomiseerde, dubbelblinde fase 3-studie naar pembrolizumab versus placebo na nefrectomie bij patiënten met hoog-risico ccRCC. Hij presenteerde de resultaten van de eerste interimanalyse tijdens de plenaire sessie van de ASCO.
Risicoreductie van 32%
In de KEYNOTE-564 werden 994 patiënten met histologisch bevestigde ccRCC en een hoog risico op een recidief geïncludeerd. Zij waren niet eerder behandeld met systemische therapie. De patiënten werden 1:1 gerandomiseerd naar pembrolizumab (n=496) of placebo (n=498) en zij ontvingen deze behandeling gedurende ongeveer een jaar. De primaire uitkomstmaat was de ziektevrije overleving (DFS) bepaald door de onderzoeker. De algehele overleving (OS) was een belangrijke secundaire uitkomstmaat en daarnaast werd de veiligheid bepaald. De mediane follow-up was 24 maanden.
Choueiri: “De primaire uitkomstmaat van de studie werd behaald. Hoewel de mediane DFS in beide studiearmen nog niet bereikt was ten tijde van deze interimanalyse, was de HR 0,68. Dit komt overeen met een afname van 32% in het risico op een recidief of overlijden bij een behandeling met pembrolizumab en een p-waarde van 0,001.” De DFS na 24 maanden was 77,3% met pembrolizumab en 68,1% met placebo, een verschil van ongeveer 9%.
Additionele follow-up
De gegevens voor de OS waren nog niet matuur. “Maar”, zei Choueiri, “additionele follow-up is gepland voor deze belangrijke secundaire uitkomstmaat.” Bijwerkingen van graad 3-5 kwamen, zoals verwacht, meer voor bij pembrolizumab (32,4%) dan bij placebo (17,7%). “Ook werden er meer behandelingsgerelateerde bijwerkingen gerapporteerd met pembrolizumab, maar geen ervan leidde tot overlijden tijdens de studie.”
Choueiri concludeerde dat een adjuvante behandeling met pembrolizumab na chirurgie een statistisch significant en klinisch betekenisvolle verbetering in DFS geeft ten opzichte van placebo. “Pembrolizumab zou daarom de nieuwe standaard in de adjuvante setting moeten zijn voor patiënten met RCC”, aldus de onderzoeker.
Referentie
1. Choueiri T, et al. J Clin Oncol 2021;39(suppl 15); abstr LBA5.
Drs. Bianca Hagenaars, wetenschapsjournalist
Congres Up-to-date 2021 vol 6 nummer 2
Commentaar prof. dr. John Haanen, internist-oncoloog, Antoni van Leeuwenhoek, Amsterdam
Op het gebied van de behandeling bij patiënten met nierkanker werden tijdens de 2021 ASCO Annual Meeting interessante resultaten van verschillende klinische studies gepresenteerd. Bijvoorbeeld van de gerandomiseerde fase 3-KEYNOTE-564-studie waarin de uitkomst wordt onderzocht van pembrolizumab versus placebo na nefrectomie bij patiënten met hoog-risico heldercellig niercelcarcinoom (ccRCC). Het betrof de eerste resultaten van deze studie met bijna 1.000 patiënten. Daaruit bleek dat pembrolizumab vergeleken met placebo geassocieerd was met een significant betere ziektevrije overleving (DFS; HR 0,68).1 De eenjaars-DFS was 86% in de pembrolizumabarm en 76% in de placeboarm. De resultaten wat betreft de algehele overleving (OS) waren nog immatuur.
Verder werden er geüpdatete resultaten gepresenteerd van de gerandomiseerde, open-label fase 3-KEYNOTE-426-studie waarin bij gevorderd ccRCC de werkzaamheid en veiligheid wordt onderzocht van eerstelijnsbehandeling met axitinib plus pembrolizumab versus sunitinib alleen. Uit de eerste interimanalyse bleek dat de combinatiebehandeling geassocieerd was met een significant betere progressievrije overleving (PFS) en OS en een significant hoger objectief responspercentage (ORR).2 Een verkennende analyse met een langere mediane follow-up (30,6 maanden) bevestigde deze resultaten.3Tijdens de 2021 ASCO Annual Meeting bleek uit de geüpdatete resultaten dat na een mediane follow-up van 42,8 maanden de ORR 57,5% in de combinatiearm was versus 48,5% in de sunitinibarm.4 Daarnaast was de combinatiebehandeling vergeleken met sunitinibmonotherapie opnieuw geassocieerd met een significant betere PFS en OS. Hierbij valt op dat de OS-curves van axitinib plus pembrolizumab en sunitinib nog geen plateau laten zien, wat bijvoorbeeld wel het geval was vanaf ongeveer drie jaar na de start met nivolumab plus ipilimumab versus sunitinib in de gerandomiseerde fase 3-CheckMate 214-studie.5 Wel lijkt de respons op axitinib plus pembrolizumab sneller op te treden dan op nivolumab plus ipilimumab. Hopelijk kunnen nieuw te identificeren biomarkers, naast patiënt- en tumorkenmerken, helpen bij het maken van een keuze uit deze twee combinatiebehandelingen. Verder valt op dat patiënten met een favourable risk weinig voordeel hebben van axitinib plus pembrolizumab. Voor deze populatie lijkt monotherapie met sunitinib of een andere tyrosinekinaseremmer dan ook nog steeds een goede optie..
Referenties
1. Choueiri T, et al. J Clin Oncol 2021;39(suppl 15); abstr LBA5.
2. Rini BI, et al. N Engl J Med 2019;380:1116-27.
3. Powles T, et al. Lancet Oncol 2020;21:1563-73.
4. Rini BI, et al. J Clin Oncol 2021;39(suppl 15); abstr 4500.
5. Motzer RJ, et al. Lancet Oncol 2019;20:1370-85.
Podcast
In een podcast met prof. dr. ir. Koos van der Hoeven bespreekt prof. dr. John Haanen naast bovenstaande studies ook nog andere bevindingen op het gebied van nier- en blaaskanker. Zo wordt onder andere gesproken over de eerstelijnsbehandeling met lenvatinib plus pembrolizumab, de huidige behandelopties in de tweede lijn bij nierkanker, de glutaminaseremmer telaglenastat en de plaats van waakzaam afwachten. Deze podcast is te beluisteren op oncologie.nu/podcasts