Tijdens de 2021 ASCO Annual Meeting presenteerde dr. Pierre-Etienne Heudel (Lyon, Frankrijk) de uitkomst van mTOR-remmer vistusertib plus anastrozol, een nieuwe combinatiebehandeling bij patiënten met hormoonreceptor-positief, gevorderd endometriumcarcinoom. De resultaten van de fase 2-VICTORIA-studie laten zien dat de toevoeging van vistusertib aan anastrozol geassocieerd was met een hoger objectief responspercentage en progressievrij percentage na acht weken.1
Hormonale therapie met aromataseremmers, zoals anastrozol, is een belangrijke optie bij patiënten met endometriumcarcinoom. Daarnaast liet klinisch onderzoek positieve resultaten zien met remmers van de PI3K-AKT-mTOR-pathway.2 Uit de resultaten van een gerandomiseerde fase 2-studie bij patiënten met gevorderd endometriumcarcinoom bleek dat monotherapie met mTOR-remmer ridaforolimus geassocieerd was met een verbeterde progressievrije overleving (PFS), maar ook met aanzienlijke toxiciteit en een beperkte respons.3
Vistusertib is een nieuwe mTOR-remmer die in combinatie met fulvestrant significante antitumoractiviteit heeft laten zien in diermodellen voor hormoonreceptor-positief (HR+) mammacarcinoom.4 Fase 2 van de gerandomiseerde, niet-vergelijkende, open-label VICTORIA-studie onderzocht de uitkomst van vistusertib in combinatie met anastrozol versus anastrozol alleen bij patiënten met HR+, gevorderd of recidief endometriumcarcinoom. “Geïncludeerde patiënten mochten eerder met maximaal één chemotherapie en twee hormonale therapieën behandeld zijn. De primaire uitkomstmaat was het progressievrije percentage na acht weken (PFR-8W) bepaald door een centrale beoordelingscommissie. Secundaire uitkomstmaten waren onder andere het objectieve responspercentage (ORR), de PFS en de veiligheid”, aldus Heudel.
Positief resultaat
Met een centraal-bepaalde PFR-8W van 67,3% in de vistusertibarm (n=49) en 39,1% in de controlearm (n=24) werd de primaire uitkomstmaat van de VICTORIA-studie gehaald.1 Heudel: “De centraal-bepaalde ORR was 24,5% met vistusertib plus anastrozol versus 17,4% met anastrozol alleen, en de mediane responsduur respectievelijk 29,6 versus 7,5 maanden. Na een follow-up van ongeveer 27 maanden was de mediane PFS langer in de vistusertibarm dan in de controlearm: 5,2 versus 1,9 maanden.”
Verder werden er geen onverwachte bijwerkingen geconstateerd. Frequente graad 3- of 4-bijwerkingen in de vistusertibarm waren lymfopenie (20,4% versus 8,3% in de controlearm), hyperglykemie (12,2% versus 0%) en vermoeidheid (8,2% versus 0%). Bij 40,8% van de patiënten behandeld met de combinatietherapie werd minimaal één ernstige bijwerking gevonden, vergeleken met 12,5% bij anastrozol alleen.
Referenties
1. Heudel PE, et al. J Clin Oncol 2021;39(suppl 15): abstr 5507.
2. Heudel PE, et al. Br J Cancer 2017;116:303-9.
3. Oza AM, et al. J Clin Oncol 2015;33:3576-82.
4. Pancholi S, et al. Breast Cancer Res 2019;21:135.
Dr. Robbert van der Voort, medical writer
DEEL DIT ARTIKEL:
