Bij ongeveer 20% van de urotheelcarcinomen is sprake van ERBB2-alteraties, blijkt uit een studie naar het klinische en genomische landschap van HER2-alteraties bij urotheelcarcinoom. Dr. David Aggen (New York, Verenigde Staten) presenteerde de bevindingen van deze studie tijdens de ASCO GU 2024. “We wilden tevens meer inzicht krijgen in de heterogeniteit van HER2-expressie bij het urotheelcarcinoom.”
“HER2 is een nieuw mogelijk doel voor gerichte behandeling van het urotheelcarcinoom”, begon David Aggen zijn presentatie. “ERBB2, het gen dat codeert voor HER2, is vaak geamplificeerd of gemuteerd bij deze tumoren.” De prevalentie van HER2-overexpressie bij het urotheelcarcinoom varieert van 7 tot 38%. De huidige analyse had tot doel de prevalentie van ERBB2-alteraties bij het urotheelcarcinoom te definiëren en de associatie met HER2-expressie op basis van immunohistochemie (IHC) te bepalen.1 “Ook wilden we meer inzicht krijgen in de heterogeniteit van HER2-expressie en de relatie tussen HER2- en PD-L1-expressie”, zei Aggen. Op 2.692 unieke samples werd next-generation sequencing uitgevoerd (MSK-IMPACT). “In een subgroep van 202 samples werd tevens HER2-IHC uitgevoerd en op 168 daarvan ook PD-L1-kleuringen.”
Belang van IHC
Allereerst bepaalden we de aanwezigheid van ERBB2-alteraties bij de 2.692 unieke samples, zei Aggen. “We vonden dat er bij 20% van de tumoren sprake was van een amplificatie of mutatie.” Daarnaast bleken FGFR3- en ERBB2-alteraties elkaar in dit cohort uit te sluiten. Vervolgens is gekeken naar de HER2-expressie in de subgroep van 202 samples. “Opvallend genoeg zagen we een HER2-expressie van 2+ of 3+ bij 53% van de tumoren.” HER2-alteraties bleken daarbij geassocieerd met HER2-expressie op basis van IHC (p<0,001). Het bepalen van HER2-alteraties met alleen next generation sequencing zou volgens Aggen tot wel 70% van de tumoren met een hoge HER2-expressie kunnen missen. “Dit benadrukt het belang van het gebruik van IHC voor het bepalen van de HER2-expressie bij patiënten.”
Omgekeerd gecorreleerd
Daarnaast liet Aggen zien dat de PD-L1- en HER2-expressie in dit cohort omgekeerd gecorreleerd waren met elkaar. “HER2-negatieve tumoren hadden een mediane PD-L1 combined positive score (CPS) van 50. De mediane PD-L1-CPS voor tumoren met een HER2-expressie van 2+ en 3+ was respectievelijk 7 en 4 (p<0,001).” In het HER2-IHC-cohort werd geen verschil in progressievrije overleving gezien tussen patiënten met en patiënten zonder een ERBB2-alteratie of tussen patiënten met en patiënten zonder HER2-expressie.
Heterogeniteit
“HER2-expressie wordt ingedeeld op een schaal van 0 tot 3+”, zei Aggen. “Maar deze onderverdeling brengt niet het volledige spectrum van heterogeniteit van HER2-expressie in kaart.” Om deze heterogeniteit beter te begrijpen is daarom van elk sample het percentage tumorcellen met een bepaalde HER2-score bepaald. “Bij samples met een HER2-expressie van 3+ is er in sommige gevallen bij slechts 10% van de cellen sprake van een HER2-expressie van 3+, terwijl dit bij andere samples voor 100% van de cellen geldt. We zien duidelijk verschillende patronen van heterogeniteit bij eenzelfde HER2-expressie van 3+.”
Volgens Aggen ondersteunen deze bevindingen verder onderzoek naar HER2-gerichte therapieën bij urotheelcarcinoom. “Ook benadrukken deze resultaten de noodzaak voor het standaard bepalen van HER2-expressie met IHC bij patiënten met gevorderd urotheelcarcinoom.”
Referentie
1. Aggen DH, et al. J Clin Oncol 2024;42 (suppl 4): abstr 538.
Drs. Bianca Hagenaars, wetenschapsjournalist
DEEL DIT ARTIKEL:
