De FORMULA-509-studie liet positieve resultaten zien voor abirateronacetaat plus prednison en apalutamide versus bicalutamide na postoperatieve radiotherapie gevolgd door zes maanden androgeendeprivatietherapie. Deze resultaten werden tijdens het 2023 ASCO GU Cancers Symposium gepresenteerd door dr. Paul Nguyen (Boston, Verenigde Staten).
Androgeendeprivatietherapie (ADT) gedurende zes maanden is de standaardbehandeling voor patiënten met prostaatkanker die behandeld zijn met postoperatieve radiotherapie. In de gerandomiseerde fase 2-FORMULA-509-studie onderzocht men of het toevoegen van abirateronacetaat plus prednison (AAP) en apalutamide (Apa) aan ADT na postoperatieve radiotherapie de uitkomsten kan verbeteren bij patiënten met recidief prostaatkanker na prostatectomie. Hiervoor werden 345 hoogrisico-prostaatkankerpatiënten die behandeld zijn met postoperatieve radiotherapie plus ADT gerandomiseerd naar gedurende zes maanden AAP plus Apa, dan wel bicalutamide. De primaire uitkomstmaat was de progressievrije overleving (PFS). Secundaire uitkomstmaten waren de metastasevrije overleving (MFS) en de door de patiënt en behandelaar-gerapporteerde toxiciteit.
Verbeterde PFS en MFS
Hoewel de resultaten bij een mediane follow-up van 34 maanden niet significant waren in de algehele studiepopulatie, was AAP plus Apa geassocieerd met betere uitkomsten dan bicalutamide.1 De driejaars-PFS was 74,9% met AAP plus Apa versus 68,5% met bicalutamide (HR 0,71; 90% BI 0,49-1,03; p=0,06). De driejaar-MFS was 90,6% met AAP plus Apa versus 87,2% met bicalutamide (HR 0,57; 90% BI 0,33-1,01; p=0,05). Bij de groep patiënten met PSA >0,5 bleek de PFS significant beter met AAP plus Apa dan met bicalutamide (HR 0,50; 95% BI 0,27-0,95; p=0,03). In deze groep was de driejaars-PFS respectievelijk 67,2% versus 46,8%. Ook de MFS in de subgroep met PSA >0,5 was significant beter met AAP plus Apa dan met bicalutamide (HR 0,32; 95% BI 0,13-0,84; p=0,02). De driejaars-MFS in deze subgroep was 84,3% versus 66,1%.
De bijwerkingen kwamen overeen met het bekende toxiciteitsprofiel van AAP en Apa. De meest voorkomende bijwerkingen van ADT plus AAP en Apa versus ADT plus bicalutamide van graad 2 of hoger waren hypertensie (21,8% versus 13,3%), maculopapulaire huiduitslag (11,5% versus 0,6%), diarree (8,5% versus 4,8%), vermoeidheid (7,9% versus 6,1%) en cardiale aandoeningen (3,0% versus 5,5%). Paul Nguyen: “Patiënten met PSA >0,5 hadden een duidelijk voordeel bij het toevoegen van AAP plus Apa ten opzichte van bicalutamide aan ADT. Het verlengen van ADT met AAP + Apa gedurende zes maanden is een veelbelovende strategie voor hoogrisico-prostaatkankerpatiënten met een verhoogde PSA-concentratie die postoperatieve radiotherapie kregen.”
Referentie
1. Nguyen PL, et al. J Clin Oncol 2023;41(suppl 6): abstr 303.
Carmen Paus, MSc, medical writer
DEEL DIT ARTIKEL:
