Oudere mannen met de novo, gemetastaseerd, castratienaïef prostaatcarcinoom hebben minder voordeel van het toevoegen van abirateron aan de standaardbehandeling dan hun jongere evenknieën. Dr. Loic Mourey (Toulouse, Frankrijk) concludeerde dit naar aanleiding van de resultaten van een post-hocanalyse van de PEACE-1-studie, die hij tijdens het 2023 ASCO GU Cancers Symposium presenteerde.
De reeds gepubliceerde resultaten van de PEACE-1-studie lieten zien dat het toevoegen van abirateron plus prednison (AAP) aan de standaardbehandeling van androgeendeprivatietherapie met of zonder docetaxel de algehele overleving (OS) en radiografische progressievrije overleving (rPFS) verbeterde bij mannen met de novo, gemetastaseerd, castratienaïef prostaatcarcinoom (mCNPC).1 Maar mCNPC komt voornamelijk voor bij oudere mannen, zei Loic Mourey. “Daarom hebben we in een post-hocanalyse de impact van leeftijd bepaald op de werkzaamheid en veiligheid van AAP in deze setting.”2
Minder voordeel van AAP
In de PEACE-1-studie werden 1.172 mCNPC-patiënten geïncludeerd. Van hen was 37% 70 jaar of ouder. Ten opzichte van de jongere patiënten betrof dit significant vaker mannen met een performance status van 1 of 2 en mannen met hypertensie of diabetes mellitus type 2. Ook ontvingen de oudere mannen minder vaak docetaxel als onderdeel van de standaardbehandeling.
De resultaten van de post-hocanalyse van de rPFS in de totale studiepopulatie lieten zien dat mannen ≥70 jaar minder voordeel hadden van het toevoegen van AAP aan de standaardbehandeling dan mannen <70 jaar (respectievelijk HR 0,65 en HR 0,49). “We zagen eenzelfde trend voor de OS”, zei Mourey (HR 0,95 voor mannen ≥70 jaar en 0,73 voor mannen <70 jaar). In de groep die docetaxel als onderdeel van de standaardbehandeling ontving, was het rPFS-voordeel van een behandeling met AAP vergelijkbaar tussen de oudere en jongere mannen. Een eventueel verschil in OS was in deze groep lastig te bepalen wegens onvoldoende oudere patiënten en events.
Bijwerkingen of overlijden
De tijd tot het staken van AAP was korter bij oudere dan bij jongere mannen, zowel in de totale als de docetaxelpopulatie. Dit kwam voornamelijk door bijwerkingen of overlijden. Ernstige bijwerkingen kwamen vaker voor bij oudere mannen die AAP ontvingen (69%) dan bij jongere mannen die AAP ontvingen (61%). Er werd geen verschil in ernstige bijwerkingen tussen oudere en jongere mannen gezien als zij geen AAP ontvingen.
“Mannen ≥70 jaar hebben mogelijk minder voordeel van het toevoegen van AAP aan de standaardbehandeling dan jongere mannen”, zei Mourey. “Deze trend is echter minder uitgesproken bij mannen die fit genoeg zijn om ook docetaxel als onderdeel van de standaardbehandeling te ontvangen. De bevindingen van deze post-hocanalyse zijn mogelijk te verklaren door comorbiditeiten en toxiciteit van de behandeling”, besloot hij.
Referenties
1. Fizazi K, et al. Lancet 2022;399:1695-707.
2. Mourey L, et al. J Clin Oncol 2023;41(suppl 6):abstr 20.
Drs. Bianca Hagenaars, wetenschapsjournalist
DEEL DIT ARTIKEL:
