Tijdens het 2023 ASCO GU Cancers Symposium presenteerde prof. dr. Daniel Spratt (Cleveland, Verenigde Staten) de resultaten van een multimodaal AI-systeem voor de risicostratificatie van patiënten met hoog-risicoprostaatkanker. Hieruit bleek dat het multimodaal AI-systeem het risico op afstandsmetastasen en de prostaatkankerspecifieke mortaliteit nauwkeuriger voorspelt dan gangbare prognostische biomarkers.
Risicostratificatie van patiënten met prostaatkanker is belangrijk voor het selecteren van de optimale behandeling. In de praktijk worden verschillende prognostische biomarkers gebruikt voor het bepalen van het risico op een recidief. Daniel Spratt: “De huidige standaardmodellen voor risicostratificatie, zoals de methode ontwikkeld door de National Cancer Center Network (NCCN), hebben een beperkte nauwkeurigheid. Steeds vaker wordt er gebruikgemaakt van kunstmatige intelligentie (AI) om prostaatkanker te classificeren.” Al eerder ontwikkelden Spratt en collega’s een multimodaal AI-systeem (MMAI) voor het voorspellen van de prognose op basis van klinische en histopathologische gegevens van prostaatkankerpatiënten uit vijf klinische studies. Dit AI-systeem bleek significant beter in staat om de prognose bij patiënten met verschillende stadia prostaatkanker te voorspellen dan de risicostratificatiemethode van de NCCN.1 Door de vele behandelopties voor patiënten met hoog-risicoprostaatkanker is er ook binnen de hoog-risicogroep behoefte aan stratificatie. De huidige studie betrof een analyse van het MMAI voor het voorspellen van het risico op afstandsmetastasen en de prostaatkankerspecifieke mortaliteit (PCSM) bij patiënten met hoog-risicoprostaatkanker.
Betere voorspelling
Om de prestatie van het MMAI-systeem te analyseren, werden gegevens gebruikt van patiënten uit zes klinische studies die ten minste één hoog-risicokenmerk hadden (n=1.088). De voorspelling van het MMAI-systeem bleek significant geassocieerd met afstandsmetastasen (sHR 2,05; 95% BI 1,74-2,43; p<0,001) en PCSM (sHR 2,04; 95% BI 1,73-2,42; p<0,001).2 Het MMAI-systeem was significant beter in staat om het risico op afstandsmetastasen en PCSM te voorspellen dan de prognostische variabelen apart. De AUC voor afstandsmetastasen na vijf jaar was 0,71 met MMAI versus 0,56 met de PSA-waarde, 0,61 met de Gleason score, 0,63 met het T-stadium en 0,64 met het aantal hoog-risicokenmerken. Ook de AUC voor de vijftienjaars-PCSM was hoger met het MMAI-systeem (0,73) dan met de andere prognostische variabelen, zoals de Gleason-score (0,66), aantal hoog-risicokenmerken (0,60) en de PSA-waarde (0,51). Spratt: “Het MMAI-systeem blijkt substantiële verschillen in het absolute risico op afstandsmetastasen en PCSM te onderscheiden in de hoog-risicogroep. Deze resultaten laten zien dat het MMAI-systeem geschikt is voor de risicoclassificatie bij patiënten met hoog-risicoprostaatkanker, waardoor het uiteindelijk kan helpen bij de selectie van een optimale, gepersonaliseerde behandeling.”
Referenties
1. Esteva A, et al. NPJ Digit Med 2022;5:71.
2. Spratt DE, et al. J Clin Oncol 2023;41(suppl 6): abstr 299.
Carmen Paus, MSc, medical writer
DEEL DIT ARTIKEL:
