Bij sommige vormen van kanker blijkt de tumor mutational burden (TMB), een maat voor de hoeveelheid mutaties in een tumorcel, predictief voor de effectiviteit van immunotherapie met een PD-(L)1-remmer. De resultaten van de KEYNOTE-189-studie bevestigen dit niet voor de behandeling met pembrolizumab bij gemetastaseerd niet-kleincellig longcarcinoom. Dr. Marina Garassino (Milaan, Italië) presenteerde deze resultaten tijdens IASLC 20th World Conference on Lung Cancer in Barcelona, Spanje.
De fase 3 KEYNOTE-189-studie had als doel bij patiënten met gemetastaseerd niet-kleincellig longcarcinoom (mNSCLC) de effectiviteit te vergelijken van een behandeling met chemotherapie (pemetrexed plus cis/carboplatine) of een behandeling met chemotherapie plus de PD-1-remmer pembrolizumab. Toevoegen van pembrolizumab aan de chemotherapie leidt tot een langere progressievrije en algehele overleving.1
In diverse vormen van kanker is een correlatie gevonden tussen de effectiviteit van immunotherapie en de hoeveelheid mutaties in de tumorcellen, ook wel tumor mutational burden (TMB) geheten. TMB is daardoor mogelijk een predictieve biomarker en daarmee te gebruiken om patiënten te selecteren die bij voorkeur in aanmerking zouden moeten komen voor een behandeling met immunotherapie.
Marina Garassino ging op basis van de gegevens van KEYNOTE-189-studie in een vooraf aangekondigde subgroepanalyse na in hoeverre TMB is gecorreleerd aan de klinische resultaten van de behandeling van patiënten met mNSCLC met chemotherapie of chemotherapie plus pembrolizumab.2 Voor deze analyse was van 293 (46,3%) van de deelnemende patiënten genoeg tumorweefsel beschikbaar voor het uitvoeren van een TMB-analyse. De patiëntkarakteristieken en gemiddelde klinische uitkomsten (ORR, PFS, OS) bij deze patiënten verschilden niet van die in de totale groep patiënten in KEYNOTE-189-studie.
Garassino en collega’s vonden geen enkele correlatie tussen TMB en klinische uitkomsten (ORR, PFS, OS), zowel bij behandeling met pembrolizumab plus chemotherapie als bij behandeling met alleen chemotherapie. Op basis van deze resultaten concluderen Garassino en collega’s dat in geval van eerstelijnsbehandeling van mNSCLC met chemotherapie of chemotherapie plus pembrolizumab TMB geen predictieve waarde heeft. Zij benadrukken dat deze conclusie berust op een (vooraf aangekondigde) exploratieve analyse van de uitkomsten van de KEYNOTE-189-studie.
Referenties
1. Gandhi L, et al. N Engl J Med 2018;378:2078-92.
2. Garassino M, et al. IASCL WCLC 2019; abstr OA04.06.
Dr. Marten Dooper, wetenschapsjournalist
DEEL DIT ARTIKEL:
