De optimale duur van adjuvante hormoontherapie bij borstkankerpatiënten in remissie na behandeling met tamoxifen en/of aromataseremmers is onbekend. Eerder lieten de resultaten van de fase 3-NRG/NSABP B-42-studie zien dat een verlengde adjuvante behandeling met letrozol geassocieerd was met een significant langer borstkankervrij interval bij patiënten met vroeg-stadium, hormoonreceptor-positieve borstkanker in remissie. Tijdens het 2019 SABCS in San Antonio, Verenigde Staten, toonde dr. Eleftherios Mamounas (Orlando, Verenigde Staten) follow-upresultaten, waaruit bleek dat letrozol ook de ziektevrije overleving verbetert.1
Hoewel hormoontherapie met tamoxifen en aromataseremmers (AI’s) effectief is bij patiënten met hormoongevoelige borstkanker, krijgt een groot deel van de patiënten op termijn te maken met recidiverende ziekte. Eerder bleek dat adjuvante hormonale therapie met letrozol, na een vijf jaar durende behandeling met tamoxifen, de ziektevrije overleving (DFS) verlengt bij patiënten met vroeg-stadium borstkanker.2 Daarnaast onderzocht de fase 3-NRG Oncology/NSABP B-42-studie de werkzaamheid van adjuvante behandeling met letrozol bij postmenopauzale patiënten met hormoongevoelige borstkanker in remissie na behandeling met een AI. De studie includeerde patiënten met stadium I-, II- of IIIA-borstkanker in remissie na een behandeling van vijf jaar met ofwel een AI alleen of tamoxifen voor maximaal drie jaar gevolgd door een AI. De patiënten werden gerandomiseerd naar een vijf jaar durende adjuvante behandeling met letrozol dan wel placebo. De primaire uitkomstmaat was DFS. Secundaire uitkomstaten waren onder andere de algehele overleving (OS), borstkankervrij interval (BCFI) en recidief of afstand (DR).
Verbeterde DFS
Gepubliceerde resultaten van een analyse na zeven jaar lieten eerder zien dat letrozol vergeleken met placebo was geassocieerd met een 29% reductie van het BCFI en 28% van DR.3 De DFS was echter niet statistisch significant verschillend. In tegenstelling tot de analyse na zeven jaar, blijkt uit de huidige follow-upresultaten dat de DFS na tien jaar wel significant verbeterd is bij behandeling met letrozol ten opzichte van placebo: respectievelijk 76,1% versus 72,1% (HR 0,84; 95% BI 0,74-0,96; p=0,011).1 Na tien jaar was het BCFI 13,3% versus 10,3% (HR 0,74; 95% BI 0,61-0,91; p=0,003) en de DR 7,5% versus 5,7% (HR 0,71; 95% BI 0,55-0,93; p=0,04) in respectievelijk de letrozol- en placeboarm. De OS, het aantal osteoporotische fracturen en arteriële tromboses waren niet significant verschillend tussen beide armen.
Eleftherios Mamounas vatte de bevindingen als volgt samen: “Na tien jaar was letrozol geassocieerd met een significante verbetering van de DFS, BCFI en DR, met een reductie van respectievelijk 16%, 26% en 29% ten opzichte van placebo. Daarnaast ondersteunen deze resultaten dat een individuele afweging van voordelen en potentiële risico’s noodzakelijk is om patiënten te selecteren voor langdurige behandeling met adjuvante letrozol.”
Referenties
1. Mamounas EP, et al. SABCS 2019; abstr GS4-01.
2. Goss PE, et al. N Engl J Med 2003;349:1793-802.
3. Mamounas EP, et al. Lancet Oncol 2019;20:88-99.
Dr. Robbert van der Voort, medical writer
Congres Up-to-date 2020 vol 5 nummer 1
DEEL DIT ARTIKEL:
