CheckMate 017 en 057 waren de eerste gerandomiseerde studies die de effectiviteit aantoonden van de PD-1-remmer nivolumab als tweedelijnsbehandeling bij niet-kleincellig longcarcinoom (NSCLC). Tijdens de IASLC 20th World Conference on Lung Cancer in Barcelona, Spanje, presenteerde prof. dr. Scott Gettinger (New Haven, Verenigde Staten) de uitkomsten van deze studies na vijf jaar follow-up.
In 2015 verschenen in The New England Journal of Medicine de eerste publicaties over de effectiviteit van nivolumab als tweedelijnsbehandeling bij patiënten met gevorderd NSCLC. De CheckMate 017-studie (n=272) toonde overlevingswinst aan ten opzichte van een behandeling met docetaxel voor patiënten met plaveiselcel NSCLC.1 De CheckMate 057-studie (n=582) toonde hetzelfde aan voor patiënten met niet-plaveiselcel NSCLC.2 Het feit dat in beide gevallen de overlevingscurve een plateau vormde, maakte het interessant de patiënten langdurig te blijven volgen. Inmiddels zijn de (gepoolde) uitkomsten bekend na meer dan vijf jaar follow-up. Scott Gettinger besprak ze in Barcelona.3
Van de 854 patiënten die destijds in de twee studies waren geïncludeerd (427 behandeld met nivolumab, 427 behandeld met docetaxel) waren er na vijf jaar nog 59 in leven: vijftig patiënten die waren behandeld met nivolumab (13%) en negen die waren behandeld met docetaxel (2,6%). Van de vijftig nog levende patiënten in de nivolumabgroep vertoonden er 21 geen progressie; van hen waren er vijf gestopt met de behandeling met nivolumab. Van de negen nog levende patiënten in de docetaxelgroep was niemand progressievrij.
Een subgroepanalyse toont aan dat de behandeling met nivolumab voor alle subgroepen overlevingswinst oplevert, inclusief patiënten met een PD-L1-expressie <1%. In die laatste subgroep is na vijf jaar follow-up van de nivolumabbehandelde patiënten nog 8% in leven, tegenover 2% van de met docetaxel behandelde patiënten. Ook wat betreft de progressievrije overleving (PFS) en duur van de respons (DOR) scoort nivolumab na vijf jaar beter dan docetaxel: 8% versus 0% PFS en 32% versus 0% wat betreft het percentage patiënten dat na vijf jaar nog een respons vertoonde.
Op basis van de gegevens van CheckMate 017 en 057 berekende Gettinger en collega’s ook de kans om vijf jaar na de start van de behandeling met nivolumab nog progressievrij en/of in leven te zijn. Van de patiënten die na twee jaar nog progressievrij zijn, is 60% dat na vijf jaar nog steeds, terwijl 82% van hen dan nog in leven is. Van de patiënten die na drie jaar nog progressievrij zijn, is 78% dat na vijf jaar nog steeds, terwijl 93% van hen dan nog in leven is. En van de patiënten die na vier jaar nog progressievrij zijn, is 88% dat na vijf jaar nog steeds, terwijl 100% van hen nog in leven is. Enigszins voorspellend voor het behalen van vijf jaar overleving bij behandeling met nivolumab zijn een goede performance status (PS 0) bij aanvang van de behandeling, en PD-L1-expressie ≥1%.
Ten aanzien van de toxiciteit van de behandeling met nivolumab stelen Gettinger en collega’s vast dat het optreden van bijwerkingen na drie jaar een zeldzaamheid is.
Referenties
1. Brahmer J, et al. N Engl J Med 2015;373:123-35.
2. Borhghaei H, et al. N Engl J Med 2015;373:1627-39.
3. Gettinger S, et al. IASLC WCLC 2019; abstr. OA14.04.
Dr. Marten Dooper, wetenschapsjournalist
DEEL DIT ARTIKEL:
