De gezondheidgerelateerde kwaliteit van leven (HRQL) bij patiënten met gemetastaseerd hormoongevoelig prostaatcarcinoom (mHSPC) blijft behouden met de toevoeging van enzalutamide versus een oudere niet-steroïdale anti-androgeen (NSAA) aan de standaardeerstelijnsbehandeling. Dit blijkt uit analyses van een van de belangrijkste secundaire uitkomstmaten van de ENZAMET-studie, waarvan dr. Martin Stockler (Camperdown, Australië) de resultaten tijdens het ESMO 2019 congres in Barcelona, Spanje, presenteerde.1
De ENZAMET-studie is een door onderzoekers geïnitieerde open-label fase 3-studie waarin 1.125 mannen met mHSPC gerandomiseerd werden tussen een testosterononderdrukkende behandeling plus enzalutamide en een testosterononderdrukkende behandeling plus een NSAA (bicalutamide, nilutamide of flutamide), met of zonder docetaxel. Het toevoegen van enzalutamide resulteerde in een langere algehele overleving bij deze patiënten (HR 0,67; 95% BI 0,52-0,86; p=0,002).2 Tijdens het ESMO 2019 congres werd een van de secundaire uitkomstmaten van deze studie gepresenteerd: de gezondheidgerelateerde kwaliteit van leven (HRQL).
De effecten op HRQL werden gemeten aan de hand van de EORTC Quality of Life Questionnaire (QLQ)-C30 en -PR25 (afgenomen in week 0, week 4, week 12 en vervolgens elke twaalf weken tot het optreden van klinische progressie). Tevens werd gekeken naar de verschillen in achteruitgangsvrije overleving tussen de behandelgroepen gedurende drie jaar. Van de 1.016 mannen van wie een baselinebepaling van de HRQL beschikbaar was, vulde 94% in week 12 de HRQL-formulieren volledig in. In week 156 werd dit nog door 78% gedaan. Uit de resultaten kwam naar voren dat een behandeling met enzalutamide versus NSAA geassocieerd was met een lichte verslechtering van de scores met betrekking tot vermoeidheid, cognitief functioneren en fysiek functioneren. De globale gezondheid en kwaliteit van leven (GHQL) bleef echter behouden. De percentages voor de achteruitgangsvrije overleving na drie jaar waren gunstiger voor enzalutamide versus NSAA voor zowel de GHQL (32 versus 18%; p<0,0001), cognitief functioneren (33 versus 22%; p=0,0003) en fysiek functioneren (31 versus 22%; p=0,001), maar niet voor vermoeidheid (26 versus 18%; p=0,1). Martin Stockler gaf aan dat enzalutamide zorgde voor een betere achteruitgangsvrije overleving, omdat de verslechtering in specifieke aspecten van de HRQL niet opwoog tegen de daaropvolgende voordelen van een uitgestelde klinische progressie. De effecten van enzalutamide op de HRQL waren relatief stabiel gedurende het onderzoek en werden niet beïnvloed door een gelijktijdige vroege behandeling met docetaxel.
Stockler concludeerde dat het toevoegen van enzalutamide aan de standaardbehandeling bij mHSPC een geschikte optie is voor mannen die alleen starten met testosteronsuppressie. Voor mannen die daarnaast ook in aanmerking komen voor docetaxel is een langere follow-up nodig om te kijken of uitstel van progressie en de tijd tot achteruitgang met enzalutamide en een gelijktijdige vroege behandeling met docetaxel, ook leidt tot een betere overleving na drie jaar.
Referenties
1. Stockler MR, et al. Ann Oncol 2019;30 (suppl_5):v851-934.
2. Davis ID, et al. N Engl J Med 2019;381:121-31..
Drs. Bianca Hagenaars, wetenschapsjournalist
DEEL DIT ARTIKEL:
